بسم الله الحکیم

سلام
خیلی از برادرها و خواهرهای پاک و مومنم که باهام مشاوره داشتن،در عین اینکه عاشق دختر  یا پسری شدند، امادوست دارن که عاقلانه زندگی کنند تا عشق دوران جوانی به دینشون لطمه‌ای نزنه و پیش خدا شرمنده نشن. ولی شکایت همشون اینه که نیروی عشق خیلی زیاده و اگه عاشق باشی،‌عشق میگه: باید دین و عقلتو کنار بذاری تا به معشوقت برسی.

خواهر و برادر مومنم!
گاهی عشق بر ما سواره و گاهی ما بر عشق.
اولی ویران کننده هست و دومی خوشبخت کننده.
درسته که عشق قدرت زیادی داره که با او به هر چیزی میشه رسید اما این در صورتیه که شما اونو مدیریت کنین.

یک بشکه هزارلیتری بنزین قدرت زیادی داره اما بدون مدیریت اون، با اولین جرقه، آتش سوزی بزرگی به بار میاره. ولی اگه همونو با طراحی سیستمی تو ماشین بکار ببریم صدها کیلومتر ما رو به حرکت درمیاره و به مقصد نزدیکتر میکنه.

آیا به مدیریت عشقتون فکر کردین؟
آیا اراده کردین که اونو تحت کنترل خودتون در بیارین و رامش کنین؟
آیا راهی برای تسلط و بهره صحیح از قدرت فراوان عشق نمودین؟
ممنون میشم که از یافته های خودتون بگین. اگه خدا بخواد من هم در پست بعدی مطالبی می‌نویسم.