امروز جلسه هیأت نظارت بر مطبوعات برگزار شد. گزارش سه چهار تا نشریه رو آماده کرده بودیم برای لغو مجوز که متأسفانه نشد. هیأت تصمیم گرفت که آخرین اخطار به این نشریات داده بشه. زندگی ایده آل و زندگی ایرانی دوتا از نشریاتی بودن که امیدوار بودیم لغو مجوز بشن. چرا؟ نشریه های خوبی هستن؟ ببینم، شما به کاغذپاره‏ای که قیمت عطر و ادکلن و کیف و کفش میزنه میپگن مطبوعه؟ زندگی ایرانی رو ورق بزنین، اگه سر جمع 5 صفحه مطلب ارزشمند از توش دراومد من ضامنم که صد سال چاپ بشه! همش تبلیغ مد و لباس و کمربند و کفش و کیف و جراحی زیبایی و فلان مدل مبل و بهمان مدل ظرف و ظروفه! مردم هم  گُر و گُر میخرن! این دکه‏ی میدون هفت تیر 200 تا میاره، همش یه روزه فروش میره! همینه دیگه، زندگی مردم شده تیپ و لباس و عطر و ادکلن! اینا هم ادعاشون اینه که دارن کار فرهنگی می‏کنن! من نمی‏دونم این مردم انقدر که به ظاهرشون اهمیت میدن چرا همه چیزشون برعکسه؟ مگه تو این مجله‏ها، البته مجله که چه عرض کنم، بگم ژورنال مد و لباس بهتره، مگه تو این ژورنال‏ها ننوشتن یکی از ویژگی‏های یه آدم شیک پوش اینه که در هر شرایطی، متناسب با اون شرایط لباس بپوشه؟ خُب مثلاً برای خرید کردن، آدم معمولاً کفش و لباس راحت‏تر و آزادتر می‏پوشه دیگه. خانوم جون، لباس شب پوشیدی اومدی خرید؟  2ساعت می‏خوای تو این مرکز خرید راه بری، پاشنه کفشت اندازه قد منه؟ خُب پدرت درمیاد که! شکمت هفت لایه چربی داره، مانتو تنگ ریون می‏پوشی دکمه‏هاش به زور بسته میشه، از پشت آدم نگات میکنه پهلوهات مثل آکاردئون می‏مونه! کی بهت گفته اینجوری خوش تیپی؟ تو این مجله ها نمی‏نویسن دختر جوون آرایشش ملایم باید باشه؟ رژ لبت عین این پیرزنه تو سریال پرستاران می‏مونه! خب این همه مجله مد و لباس درمیاد فایده‏ش چیه پس؟
بگذریم، این دو تا که تعطیل نشد، ولی ایشالله به وقتش. اولین قانون سانسورچی‏گری اینه: صبر داشته باش!