هنوزم آینه شِکونه  غروبِ سنگیِ جمعه  انگاری تموم نمی‏شه  غمِ دلتنگی جمعه  روزگار سیاه و سرده  وقتی که از تو نشون نیست  پِله‏ها فُرو می‏ریزن  گریزی به آسمون نیست  چشمای ستاره خاموش  آسمون دوباره خوابه  ترانه رنگی نداره  که به واژه‏ها بتابه  توی آلبومِ شبِ من  دیگه عاشقونه‏ای نیست  برای گریه نکردن  دیگه هیچ بهونه‏ای نیست  من و شب‏های مناجات  تو و رفتن و نبودن  آسمون اسیرِ تردید  ابر و گریه و سرودن  ای ستاره‏ی شبِ من  شبِ من بی‏تو سیاهه  مثه خاموشی آیْنه  مثه ظلمتِ یه چاهه  منه تنها، منه بی‏تو  بعد از این همیشه هق‏هق  هنوزم مرثیه خونم  با دلی عاشقِ عاشق  توی آلبومِ شبِ من  دیگه عاشقونه‏ای نیست  برای گریه نکردن  دیگه هیچ بهونه‏ای نیست