گفتم غم تو دارم گفتا غمت سر آید
گفتم که ماه من شو گفتا اگر برآید
گفتم ز مهرورزان رسم وفا بیاموز
گفتا ز خوبرویان این کار کمتر آید
گفتم که بر خیالت راه نظر ببندم
گفتا که شب رو است او از راه دیگر آید
گفتم که بوی زلفت گمراه عالمم کرد
گفتا اگر بدانی هم اوت رهبر آید
گفتم خوشا هوایی کز باد صبح خیزد
گفتا خنک نسیمی کز کوی دلبر آید
گفتم که نوش لعلت ما را به آرزو کشت
گفتا تو بندگی کن کو بنده پرور آید
گفتم دل رحیمت کی عزم صلح دارد
گفتا مگوی با کس تا وقت آن درآید
گفتم زمان عشرت دیدی که چون سر آمد
گفتا خموش حافظ کاین غصه هم سر آید

 پنج صفت مداد

پسرک از پدربزرگ پرسید: پدربزرگ در باره چه می نویسی؟
پدربزرگ پاسخ داد: درباره تو پسرم، اما مهمتر از آنچه می نویسم، مدادی است که با آن می نویسم! می خواهم وقتی بزرگ شدی، مثل این مداد بشوی.
پسرک با تعجب به مداد نگاه کرد و چیز خاصی در آن ندید:
- اما این هم مثل بقیه مداد هایی است که دیده ام.
- بستگی داره چطور به آن نگاه کنی، در این مداد پنج صفت هست که اگر به دست بیاوری برای تمام عمر به آرامش می رسی؛
صفت اول: می توانی کارهای بزرگ انجام دهی، اما هرگز نباید فراموش کنی که دستی وجود دارد که هر حرکت تو را هدایت می کند. این دست، خداست که همیشه تو را در مسیر اراده اش حرکت می دهد.
صفت دوم: باید گاهی از آنچه می نویسی دست بکشی و از مداد تراش استفاده کنی. این باعث می شود مداد کمی رنج بکشد اما آخر کار، نوکش تیزتر می شود و اثری که از خود به جای می گذارد ظریف تر و باریک تر. پس بدان که باید رنج هایی را تحمل کنی که باعث می شود انسان بهتری شوی.
صفت سوم: مداد همیشه اجازه می دهد برای پاک کردن یک اشتباه، از پاک کن استفاده کنیم. بدان که تصحیح یک کار خطا، کار بدی نیست. در واقع برای اینکه خودت را در مسیر درست نگهداری، تصحیح خطا مهم است.
صفت چهارم: چوب یا شکل خارجی مداد مهم نیست، زغالی اهمیت دارد که داخل چوب است. پس همیشه مراقب باش درونت چه خبر است.
و سر انجام پنجمین صفت مداد: همیشه اثری از خود به جای می گذارد. هر کار در زندگی ات می کنی، ردی به جای می گذارد. پس سعی کن نسبت به هر کار می کنی، هشیار باشی وبدانی چه می کنی.

گفتمش نقاش را نقشی بکش از زندگی                                   با قلم نقش حبابی بر لب دریا کشید

گفتمش چون می کشی تصویر مردان خدا                          تک درختی در بیابان یکه و تنها کشید

گفتمش تصویری از لیلی ومجنون رابکش         عکس حیدر(ع) در کنار حضرت زهرا(س)کشید گفتمش بر روی کاغذ عشق را تصویر کن                      در بیابان بلا، تصویر یک سقا کشید

نصایح زرتشت به پسرش

 آنچه را گذشته است فراموش کن و بدانچه نرسیده است رنج و اندوه مبر
قبل از جواب دادن فکر کن
هیچکس را تمسخر مکن
نه به راست و نه به دروغ قسم مخور
به شرر و دشمنی کسی راضی مشو
تا حدی که می‌توانی، از مال خود داد و دهش نما
کسی را فریب مده تا دردمندنشوی
از هرکس و هرچیز مطمئن مباش
فرمان خوب ده تا بهره خوب یابی
بیگناه باش تا بیم نداشته باشی
سپاس دار باش تا لایق نیکی باشی
با مردم یگانه باش تا محرم و مشهور شوی
راستگو باش تا استقامت داشته باشی
متواضع باش تا دوست بسیار داشته باشی
دوست بسیار داشته باش تا معروف باشی
معروف باش تا زندگانی به نیکی گذرانی
دوستدار دین باش تا پاک و راست گردی
مطابق وجدان خود رفتار کن که بهشتی شوی
سخی و جوانمرد باش تا آسمانی باشی
روح خود را به خشم و کین آلوده مساز
هرگز ترشرو و بدخو مباش
در انجمن نزد مرد نادان منشین که تو را نادان ندانند
اگر خواهی از کسی دشنام نشنوی کسی را دشنام مده
دورو و سخن چین مباشانجمن نزدیک دروغگو منشین
چالاک باش تا هوشیار باشی
سحر خیز باش تا کار خود را به نیکی به انجام رسانی
اگرچه افسون مار خوب بدانی ولی دست به مار مزن تا تو را نگزد و نمیری
با هیچکس و هیچ آیینی پیمان شکنی مکن که به تو آسیب نرسد
مغرور و خودپسند مباش، زیرا انسان چون مشک پرباد است و اگر باد آن خالی شود چیزی باقی نمی‌ماند

گفتی که می خواهی  بروی.......

تو نباید گریه هایم  و التماس نگاهم را می دیدی

نباید پای رفتنت سست میشد

روی از تو برگرداندم

دلم را به زنجیر عقل کشیدم

دلم در سینه فریاد می زد

می خواست او را از بند آزاد کنم تا به پاهای عشقت بیفتد

التماس کند که بمانی،که تنهایش نگذاری

ولی نه.........

من نمی گذاشتم دلم سدی بر آرزوهایت شود

در میان گریه می خندیدم تا تو ندانی که بدون تو

دنیای من تیره و تار است

ندانی که بی تو دنیای من لبریز غم و غصه و درد است

و تو رفتی مریم عزیزم

بی آنکه بدانی همه ی دنیای من بودی

رفتی بی آنکه در اندیشه برگشتن باشی

رفتی بی آنکه آتش شعله ور عشق را در نگاهم ببینی

دلم می خواست روزهای با تو بودن دوباره تکرار شود

چه تمنای محالی.............

چه ساده می پنداشتم که تو هم دل باختی

و آمده ای تا دستم را بگیری

وقتی آهسته در گوش دلم گفتی

که آمده ای

تا برای همیشه با دلم بمانی

چه دور تصور می کردم رفتنت را

چقدر خزان نبودنت محال به نظر می رسید

و من سرخوش از بهار دیدار و وصال....

تو ساده دل باختی

و ساده تر از آن از کنارم گذشتی

بی آنکه بدانی در دلم چه می گذرد

گفتی:خداحافظ

و ناامیدی در دلم فریاد زد:خداحافظ برای همیشه.....

رخت هر جنگ و میپوشم

_______*#####
_____*########
____*##########*
__*##############
__################ ___________  _*##*
_ ##################____     ____*#####*
_ _##################_____*########## *
__ ##################___*############# *
__ _#################*_###############*
____  #################################*
_____    #### دوستت###################### *
_______########## دارم#################*
________=############# دیوونه##########*
__________######################### *
___________*######################*
____________*####################*
_____________*#################*
_______________###############*
________________#############*
________________=#########*
_________________########*
__________________#####*
__________________####*
___________________##*

________________________#*