 جمعه 88 بهمن 16 :: 12:53 عصر :: نویسنده : مطالب وبلاگ های پارسی بلاگ
تصویری از جها ن اسلام در قرن چهارم <\/h3>
ابتدا لازم است تصویری کلی از جهان اسلام در قرن چهارم داشته باشیم تا بحث در تاریخ اجتماعی شیعه واضح تر باشد. در این قرن با اینکه بخش اعظم جهان اسلام بظاهر داخل در قلمرو خلافت عباسی بود ، اما حاکمان مناطق و نواحی اغلب با قدرت و نیروی خود بر ولایات تسلط می یافتند و آنگاه اگر خراج را برای خلیفه می فرستادند و اسم او را در خطبه می بردند ، خلیفه نیز او را به عنوان امیر و والی آن دیار می پذیرفت و برایش لوا و خلعت می فرستاد. حکام در تعیین سیاست ها و صلح ها و جنگ ها استقلال کامل داشتند و خلیفه بر آن ها هیچگونه سلطه ونفوذی نداشت. در ابتدای این قرن ، سامانیان بر خراسان و ماوراء النهر و آل زیار بر بخش های مرکزی ایران و حمدانیان و اخشیدیان بر نواحی موصل وشام حکومت می کردند. در اواخر این قرن قسمت شرقی مملکت پهناور اسلامی یعنی خراسان , بدست غزنویان افتاد که به زودی تا قلب ایران هم پیشروی کردند. و در قسمت مغرب ، فاطمیان سر کار آمده بودند و هرروز رو به پیشروی و ترقی بودند بحدی که تا اواخر قرن چهارم علاوه بر مصر بر حجاز نیز تسلط یافتند . قرمطیان نیز بر بخشهایی از شبه جزیره عربستان حکومت داشته و برای خلافت عباسی و عموم مسلمانان مزاحمت هایی را ایجاد می کردند. دراین قرن هرکس نیروی جنگیی داشت ابراز وجود کرده و بخشی از سرزمین پهناور اسلامی را به تصرف در می آورد و والیان نیز اغلب سعی داشتند از تحت سلطه خلافت و حکومت مرکزی خارج گردیده و استقلال پیدا کنند. به همین جهت سراسر این قرن مملو از نبرد ها وجنگهای ریز و درشت است که حاکمان ولایات باهم یا با حکومت مرکزی داشته اند. حمدانیان که شیعه اثنی عشری بودند منسوب به قبیله بزرگ بنی تغلب بودند که در قسمت هایی از عراق سکونت داشتند و نخستین کسی که از این خاندان به حکومت دست یافت ، عبدالله ابو الهیجا بود که در سال 293 هجری با حکم خلیفه به حکومت موصل منصوب گردید. پسرش حسن بن عبدالله بن حمدان (ناصر الدوله) پس از مدت ها درگیری و نبرد با عموهایش درسال 329 هجری به فرمان خلیفه الراضی به حکومت موصل وجزیره (دیار بکر ، دیار ربیعه و دیار مضر) رسید و برادرش علی سیف الدوله نیز او را در حفظ این قلمرو ها یاری داد . ناصر الدوله از مرکز قدرت خود فعالانه در سیاست های بغداد مداخله می کرد و سرانجام در سال 330 از سوی خلیفه به وزارت منصوب گردید. اما پس از یکسال وزارت با شورش یکی از سردارانش بنام توزون مواجه گردید و او مجبور شد برای حفظ قلمرو اصلی حکومت خود به موصل عقب نشینی کند. امارت حمدانیان حلب را سیف الدوله بنیان نهاد که در 333 وارد حلب شد و حمص و سایر شهر های آن را فتح کرد و برجای اخشیدیان به فرمانروایی پرداخت. او تا 336 نواحی شمال شام و باتلاقهای مرزی و دیار مضر و دیار بکر را زیر فرمان خود درآورد و به کسب استقلال از امارت موصل و آل بویه توفیق یافت . سیف الدوله با اینکه قدرتش در شام تثبیت نشده بود و رقیبان زیادی حکومت او را تهدید می کرد اما به جنگ رومیان شتافت که گاهی پیروز می شد و گاهی شکست می خورد و سرانجام پایتختش توسط مسیحیان اشغال گردید. وی همزمان در طول حکومت خود گاهی در شمال با سپاهیان روم وگاهی در غرب با فاطمیان مصر و در شرق با آل بویه درگیری و نبرد داشت. اما سرا نجام در زمان عضد الدوله جانشینش سعد الدوله مجبور گردید اقتدار آل بویه را به رسمیت بشناسد . پیش از آن ناصرالدوله نیز در زمان معز الدوله ، پس از شکست و از دست دادن قدرت خود ، به حکومت آل بویه گردن نهاده بود و خراج گذار آل بویه شده بود. اما آل بویه که جنگاوران دیلمی را رهبری می کردند ، سه برادر بنام های علی ، حسن و احمد بودند که ابتدا در خدمت ماکان بن کاکی و از زمره لشکریان او بود که در شرق ایران و قسمت هایی از جبال حکومت می راند . پس از شکست ماکان از مرداویج، آل بویه به مرداویج پیوستند و مرداویج علی را به فرمانروایی کرج که در اراک فعلی قرار داشت ، گمارد اما پس از مدتی پشیمان شد و علی را عزل کرد بنابر این پسران بویه بطرف اصفهان و سرانجام شیراز رفته و آن شهر را تسخیر کردند و از آن شهر کم کم قدرت خود را به سمت مرکز ایران و قلمرو آل زیار و سپس اهواز و عراق گسترش دادند. رهبری آل بویه در دست علی برادر ارشد بود و هنگامی که او شیراز و شهرهای مجاور را بدست آورد ، حسن برادرش را به سمت ایالات مرکزی ایران گسیل داشت و او اصفهان و ری را تحت فرمان در آورد و در آن مناطق مشغول حکمرانی گردید . علی همچنین برادر کوچکتر را به سمت کرمان فرستاد و باعدم توفیق او در کرمان سپس او را به سمت اهواز گسیل نمود . احمد موفق گردید اهواز را تسخیر کرده و از آنجا به گسترش قلمرو خود بپردازد تا اینکه در سال 334 هجری بغداد را هم به تصرف در آورد. با تسلط احمد بر بغداد ، وی از خلیفه المستکفی لقب عماد الدوله را برای علی و معزالدوله را برای خود و رکن الدوله را برای حسن اخذ کرد. از آن پس خلیفه بیش از پیش قدرت خود را از دست داد و تنها به عنوان یک مقام تشریفاتی باقی ماند. آل بویه از سال 322 که برشیراز تسلط یافتندتا سال 447 بمدت صد و بیست و هفت سال بر بخش غربی و مرکزی ایران و عراق و شام حکومت کردند و حکومت آنان بزرگترین حکومت زمان خود به شمار می رفت . اما آل بویه موفق نشدند یک دولت واحد و متمرکزی تشکیل دهند و حاکمیت آنان به سه قلمرو مجزا تحت سرپرستی سه برادر تقسیم گردیده بود و تازمانیکه این سه برادر زنده بودند ، بخاطر همبستگی برادران و همکاری ایشان باهمدیگر قدرت شان رو به فزونی بود. اما پس از آنان بخاطر رقابت ها و درگیری های خانوادگی قدرت شان روبه ضعف نهاد و مناطق مرکزی ایران را سلطان محمود غزنوی در سال 420 از چنگ مجدالدوله بیرون آورد و بغداد را سلطان طغرل سلجوقی در سال 447 تصرف کرد و در سال بعد شیراز را از دست آل بویه خارج کرد و بدین ترتیب حکومت آل بویه منقرض گردید. موقعیت شیعیان اثنی عشری درقرن چهارم : در نیمه اول قرن چهارم ، پیش از به قدرت رسیدن آل بویه ،تشیع امامی مهم ترین مذهب شیعی مورد حمایت میانه رو ها بود ؛ یعنی کسانی که از دست زدن به اعمال انقلابی برای براندازی نظام حاکم سنی اجتناب می ورزیدند . غیبت امام دوازدهم و عدم حضور او در میان جامعه این امکان را برای پیروانش فراهم می کرد تا خود را به دستگاه خلافت نزدیک کرده و مناصبی را در اختیار بگیرند. در صورتی که زیدیه و اسماعیلیه بخاطر آنکه امام حاضر داشتند و آنان نمی توانستند با خلافت عباسی سازش کنند ، این فرصت را نداشتند.
جمعه 88 بهمن 16 :: 12:53 عصر :: نویسنده : مطالب وبلاگ های پارسی بلاگ
شیعیان خوجه یکی از منظم ترین گروه های شیعه هستند زمانی اسماعیلی بودند و در اواخر قرن نوزدهم به مذهب تشیع امامی گرویدند. این گروه از همان زمان به صورت گروهی زندگی کرده و زمانی که به افریقا و به خصوص تانزانیا رفتند تلاش کردند تا وحدت گروهی خود را در همه عرصه ها حفظ کرده و علاوه بر حفظ هویت به لحاظ اقتصاادی نیز پیشرفت کرده ومراقب یکدیگر باشند.
 امروزه شیعیان خوجه دارای تشکیلات بسیار وسیعی در افریقا، امریکا، کانادار و انگلیس هستند و در هر نقطه ای باشند به عنوان عضوی از تشکیلات خود را متعهد به تعهدات جمعی می دانند.این گروه روزگاری بسته تر از امروز عمل می کردند و به همین دلیل نتوانستند سیاهان افریقا را به اسلام شیعی جلب کنند. اما اخیرا اندکی بازتر عمل کرده و تلاش آنان در این جهت بیشتر شده است. با این حال همچنان وفادار به اتحادیه های خویش هستند. نویسنده این سطور یک بار رهبر پیشین آنان مرحوم لااصغر را در منزل استاد سید جعفر مرتضی دیدم. در حالی که یکی از آثار بنده را خوانده بود و چند انتقاد داشت. مرحوم ملااصغر سالها ریاست شیعیان خوجه را داشت و خود فردی ادیب و برجسته بود. تاکنون جز به صورت پراکنده در فارسی اثری در باره شیعیان خوجه نشوته نشده بود. اما اکنون با کتابی گزارش گونه روبرو هستیم که اطلاعات فراوانی را در باره آنان در اختیار می گذارد و از نهادها و تشکل ها آنان به تفصیل در نقاط مختلف سخن می گوید. به نظر می رسد غالب مطالب اثر حاضر به صورت گردآوری از منابع خبری و ژورنالیستی است، زیرا هیچ گونه ارجاعی در ان دیده نمی شود. با این حال باید توجه داشت که به دلیل نبودن کتابی در این زمینه باید عجالتا از آن استفاده کرد. موضوع مطلب : جمعه 88 بهمن 16 :: 12:53 عصر :: نویسنده : مطالب وبلاگ های پارسی بلاگ
نحوه ی توزیع و پراکندگی جمعیت های شیعی کشورهای حوزه ی خلیج فارس، از جنبه های مختلف اهمیت دارد. در برخی از این کشورها همانند امارات متحده ی عربی، عربستان، عراق و عمان، حضور آن ها را به صورت متمرکز در برخی شهرها شاهدیم که این تمرکز، از جنبه های مختلف می تواند برای این کشورها خطرآفرین باشد. از یک سو زندگی در کنار یکدیگر، به حس مشترک محرومیت دامن زده و زندگی جمعی، جسارت و شهامت مبارزه را تقویت نموده، احتمال شورش و اغتشاش آنان را افزایش می دهد. از سوی دیگر، مسائلی از قبیل جدایی طلبی و گرایش های گریز از مرکز، به ویژه در شهرهای مرزی مطرح می شود. نیز در برخی از این کشورها، تجمع آنان در مناطق استراتژیک و به ویژه مراکز نفتی، سبب شده نفوذ قابل توجهی در اقتصاد کشورها داشته باشند و این مسأله، از جنبه های مختلف برای دولت ها بحران زاست.
حضور آن ها در کارخانه ها، پالایشگاه ها، مراکز تجاری و...، درصد بالای احتمال اعصاب و امکان فلج نمودن اقتصاد کشور را به همراه دارد و یا حتی دور و نزدیکی به پایتخت، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. نزدیک بودن محل تمرکز آنان به مراکز سیاسی، از یکسو میزان آگاهی سیاسی آنان را از حقوق شهروندی خویش بالا برده و از سوی دیگر، بازتاب شورش و اعتراض آنان را گسترش داده، احتمال انتشار آن را به مراکز دیگر افزایش می دهد. در مجموع، محل تجمع شیعیان منطقه خلیج فارس، ممکن است از چند جهت قابل توجه و استراتژیک باشد: 1.به لحاظ دور و نزدیکی به پایتخت 2.به لحاظ دور و نزدیکی به مرزها 3.قرار گرفتن در مراکز نفتی و استراتژیک 4.واقع شدن در مراکز زیارتی و مهاجرپذیر 5.قرار گرفتن در مراکز تجارتی برای مثال در کشور عمان، تعداد زیادی از شیعیان در نزدیکی شهر مسقط، پایتخت سیاسی این کشور زندگی می کنند و بنابراین، این حضور می تواند برای دولت سنی عمان بسیار خطرآفرین باشد. هم چنین در پایتخت عراق نیز شاهد چنین تمرکزی در محله های کرخ و براثا هستیم و آن گونه که در کتاب های تاریخی آمده، حضور این شیعیان به گذشته های دور باز می گردد. کرخ در سمت غربی دجله واقع و از محله های دیگر آبادتر و محل سکنای بازرگانان ثروتمند بوده است. این محله از آغاز بنای بغداد، شیعه نشین بوده و جزء محله های کوچک تری که ویژه شیعیان بودهاست. با اشاراتی که ابن جوزی به شورش های محله ای دارد، می توان گفت که علاوه بر کرخ در غرب بغداد، محله های مسکونی دیگری در همان منطقه در نهر الطابق و در شهر بغداد، محل های سوق السلاح باب الطاق، سوق یحی، قلایین، ثلاثاء، اساکنه و اهل درب سلیمان مرکز شیعیان بوده است.(1) حضور در مراکز سیاسی و پایتخت ها افزون بر اهمیت سیاسی، به لحاظ اقتصادی نیز می تواند حائز اهمیت باشد. برای مثال، یکی از بزرگ ترین بازارهای بغداد، بازار بزرگ کرخ بوده که به دلیل قرار گرفتن در محله ی شیعیان، همواره در انحصار این گروه بوده است و بیش تر کسبه ی آن را شیعیان تشکیل می دهند. به واقع، می توان گفت تجارت بغداد، در دست همین بازاریان شیعه مذهب بوده است.(2) از سوی دیگر، مراکز سیاسی کشورها موقعیت مرکزی دارند، هم به لحاظ تمرکز مهم ترین تشکیلات دولتی و سازمان های اداری و شرکت های تجاری داخلی و بین المللی، و هم به لحاظ وجود رسانه های گروهی و فضای باز سیاسی و تبادل اطلاعات و ارتباطات گسترده در سطح داخلی و بین المللی. بنابراین، تمرکز شیعیان در پایتخت ها یا حتی در حواشی آن ها، همواره به عنوان عاملی تنش زا از سوی دولت های سنیِ منطقه تلقی شده است. این طرز تلقی، باعث شده تا دولت مردانِ برخی از این کشورها هم چون عربستان سعودی، همواره بکوشند از تمرکز شیعیان در پایتخت ها و حواشی آن جلوگیری کنند. البته حاکمان سعودی، درگیر مشکل ژئوپولیتیکی در پایتخت ها و حواشی آن جلوگیری کنند. البته حاکمان سعودی، درگیر مشکل ژئوپولیتکی بزرگ تری شده اند؛ چرا که شیعیان، در محل هایی زندگی می کنند که یکی از استراتژیک ترین مناطق عربستان است. مناطقی که اینک عمیق ترین میادین نفتی خلیج فارس را در بردارد؛ یعنی مناطق الاحساء و قطیف واقع در استان شرقیه عربستان. عمده ی ذخایر نفتی عربستان سعودی، دقیقاً در این منطقه واقع است و هفتاد درصد کارکنان شاغل در این میدان های نفتی، اعراب شیعی هستند. وجود جمعیت های شیعی، مشکل دائمی حاکمیت ریاض است.(3) چرا که آنان ناخواسته بر شاهرگ حیات اقتصادی عربستان سایه انداخته اند. گرچه حاکمان سعودی با فشارهای روزافزون و محرومیت ها در طول تاریخ، همواره این اقلیت مذهبی را تضعیف نموده اند، ولی وجود آنان، واقعیت این سرزمین هاست و خواه ناخواه باید پذیرفته شود. این حقیقتی است که سیاست مداران سعودی نیز بدان آگاهی یافته و به این نتیجه رسیده اند که برای برقراری امنیت منطقه، به ناچار باید از جمعیت های محلی و به ویژه شیعیان بهره برد. افزون بر عربستان، در کشورهای عمان، عراق، بحرین، امارات، کویت و قطر نیز شیعیان در مناطقی زندگی می کنند که از مهم ترین مراکز نفت خیز منطقه به شمار می آید. برای مثال، در عراق شیعیان در جاهایی قرار دارند که اهمیت آن ها فوق العاده استراتژیک است. در جنوب، علاوه بر سیطره بر حوزه های مهم نفتی عراق، بر گلوگاه ارتباط دریایی عراق تسلط دارند. ... در تمام حاشیه ی دجله، شیعیان ساکن هستند و سنی ها دورتر سکونت دارند. در کرکوک هم که بالاترین نقطه ی نفتی عراق است و کردها به آن چشم دوخته اند، شیعیان نیز حضور فعال دارند.(4) به لحاظ فرهنگی نیز منطقه جنوب حائز اهمیت است. این منطقه که محل تلاقی دو رود دجله و فرات در آن واقع است، محل افسانه ای سومر- اولین تمدن بین النهرین- است. دو رودخانه ی مذکور، پس از منطقه ی باتلاقی، به مصبّ گسترده ای جریان می یابند که وسیع ترین مناطق نخلستانی عراق است. منطقه سرسبز و پرآب بین النهرین جنوبی، به اندازه ی شهرهای مقدس نجف و کربلا، درخودآگاهی فرهنگی شیعی نقش دارد.(5) در برخی از این کشورها نیز تجمع شیعیان را در مراکز تجاری شاهدیم. برای مثال، در امارات متحده عربی، بیش تر شیعیان در امیرنشین دوبی زندگی می کنند و جالب این جاست که این شیخ نشین، پس از ابوظبی مهم ترین شیخ نشین امارات است و از بعد تجاری، یکی از پر رونق ترین شهرهای منطقه به شمار می آید و به لحاظ جمعیتی نیز از پرجمعیت ترین امیرنشین های امارات است. بارزترین ویژگی این شیخ نشین، موقعیت آن به عنوان یک مرکز تجارتی پیشرو در میان بقیه شیخ نشین های متحده عربی است.(6) گرچه دبی به لحاظ منابع معدنی، پس از ابوظبی مهم ترین منابع نفتی کشور امارات را در بردارد، ولی رونق واقعی این شیخ نشین، مرهون تجارت و بازرگانی است. دبی با جمعیتی بالغ بر 750 هزار نفر، به عمده فروشی و خرده فروشی کالاها، بیش از نفت متکی است. حضور گردشگران خارجی و تجار و سرمایه گذاران ملل مختلف که از مالیات کم بهره جسته و به تجارت کالا در دبی می پردازند، به اقتصاد این امیرنشین در سالهای گذشته رونق زیادی بخشیده بود.(7) این شهر دارای یک منطقه آزاد تجاری به نام «جبل علی» است. در جبل علی، سرمایه گذاران سالهاست که به داد و ستد کالا می پردازند. این بندر آزاد، دروازه ی ورود کالاهای ساخته شده ی شرق آسیا و مرکز صادرات مجدد این گونه کالاها به کشورهای حوزه ی خلیج فارس است.(8) بندر جبل علی، یکی از بزرگ ترین بندرهای منطقه است و مکان جذابی برای فعالیت های صنعتی و تجاری به شمار می آید. با این اوصاف، این مهم ترین امیرنشین امارات متحده عربی که مرکز تجمع بازرگانان و تاجران سراسر منطقه آسیای شرقی و خاورمیانه است، محل تمرکز شیعیان این کشور می باشد و بنابراین، شیعیان نیز از موقعیت خاص تجاری و مرکزی این شهر استفاده و بهره ی لازم را می برند.تعداد دیگری از این شهرها، از جنبه های مذهبی مورد توجه هستند. شهرهای مکه و مدینه در عربستان و کربلا، نجف، کاظمین و سامرا در عراق، از این دسته می باشند. برای مثال کربلا، به دلیل وجود مرقد مطهر امام حسین علیه السلام برای تمامی مسلمانان به ویژه شیعیان جهان اهمیت دارد. از این رو، هر ساله شاهد هزاران زائر هستیم که برای زیارت مرقد مطهر ایشان مشتاقانه به این مکان مسافرت می کنند. نجف نیز میزبان قبر مطهر امام علی علیه السلام است. به علاوه، این شهر از دیرزمان، مرکز تجمع هزاران طلبه شیعه بوده و همواره مدارس علمیه در آن دایر بوده است. مرکز علمی شیعه در این شهر، برای قرن ها، صدها عالم شیعی را پرورش داده که محقق حلی و بعداً علامه حلی، از بزرگ ترین این عالمان به شمار می رفتند.(9) خلاصه ی کلام آن که، شیعیان زیادی از کشورهای کشمیر، لبنان، افغانستان، هندوستان و کشورهای حاشیه خلیج فارس، به ویژه بحرین و عربستان برای تحصیل علوم دینی به این حوزه آمده و مدارج علمی را در آن می گذراند. البته مدارس علمیه در کاظمین و سامرا و برخی شهرهای دیگر عراق نیز برقرار است، ولی در این میان، نجف اشرف موقعیت ویژه ای دارد و توجه تمام شیعیان جهان به این خطه دوخته شده است. هم چنین باید دانست که کربلا و سایر عتبات شیعی در بغداد و به ویژه نجف، تأثیر فراوانی در کوچ دادن شیعیان نقاط دیگر به این دیار داشته و این خود در رواج تشیع تأثیر فراوانی داشته است.(10) بارگاه شش امام بزرگ شیعیان در شهرهای مختلف عراق قرار دارد و همین رفت و آمد زائران و طلبه ها، شیعیان این کشور را با سراسر جهان تشیع مرتبط می سازد. در عربستان نیز عده ی زیادی از شیعیان این کشور در حواشی دو شهر مهم و زیارتی، یعنی مکه و مدینه سکنی گزیده اند و بنابراین، از موقعیت مرکزی این شهرها بهره مند می شوند. ملاحظه فرمودید که تمامی شهرهای شیعی نشین خلیج فارس، از موقعیت استراتژیک و مرکزی برخوردارند و از این رو، حائز اهمیت می باشند. نکته دیگر قابل تأمل آن است که تقریباً در همه ی این کشورها، شیعیان در یک خط ساحلی، مرزهای آبیِ خلیج فارس را در انحصار خویش دارند. این خط ساحلی، مهم ترین منابع نفتی را در خود دارد. حضور در این سواحل، از جنبه های دیگر، مشکلات ژئوپولیتیکی فراوانی را به بار می آورد. برای مثال، مسائلی چون جدایی طلبیِ این گروه ها و فعالیت های گریز از مرکز را موجب می شود، به ویژه آن که مهم ترین همسایه شمالی خلیج فارس یعنی ایران اسلامی، هم کیش این اقلیت است. نتیجه گیری بر اساس آن چه در این فصل بدان پرداختیم، شیعیان حاشیه ی خلیج فارس در یک خط ساحلی که تقریباً تمامی سواحل خلیج فارس را در بردارد، ساکن بوده و با توجه به نفت خیز بودن این سرزمین ها، به طور کلی می توان گفت به لحاظ جغرافیایی، مهم ترین بخش های خلیج فارس در انحصار شیعیان است. این بخش ها که هم شامل سواحل شمالی (سواحل ایران) و هم سواحل جنوبی است، در بخش جنوب، سواحل عراق، کویت، استان های شرقی عربستان سعودی، سواحل بحرین و قسمت هایی از سواحل قطر و بندر دوبی را در امارات متحده در بر می گیرد و حتی تا سواحل باطنه دریای عمان نیز امتداد می یابد. به بیان دیگر، خلیج فارس از نظر جغرافیای مذهبی، تحت سلطه ی شیعیان است.(11) از بعد جمعیتی نیز کشورهای ایران، عراق و بحرین، اکثریت قابل توجهی از شیعیان را در خود جای داده اند که از میان این سه کشور، ایران و عراق از پرجمعیت ترین کشورهای منطقه هستند. افزون بر آن، کشور کویت نیز با جمعیت چهل درصدی شیعیان خود مورد توجه است. حتی بر اساس آمارهای رسمی ارائه شده- گرچه در صحت و سقم آنان شک و تردید وجود دارد. این منطقه از نظر جمعیتی نیز تحت سلطه ی شیعیان است و تقریباً حدود هفتاد درصد جمعیت منطقه شیعی مذهب هستند. اما از بعد اقتصادی، گرچه شیعیان همواره در تلاش بوده اند تا جایگاه ویژه ای را در این حوزه به خود اختصاص دهند و در برخی کشورها تا حدودی نیز موفق عمل کرده اند، ولی از آن جا که به لحاظ سیاسی همواره تحت سیطره اقلیت سنی مذهبی بوده و می باشند، در بیش تر موارد ناکام مانده اند. محرومیت های اقتصادی که تماماً تحمیلی بوده و بر مبنای سیاست های اقتصادی حاکمان سنی اعمال شده، در کشورهایی چون عربستان و عراق بیش از دیگر کشورها به چشم می خورد. اما محرومیت های این گروه مذهبی از بُعد سیاسی اسف بارتر است. آنان نه تنها از دسترسی به شغل های کلیدی و حساس بازداشته شده اند، بلکه حتی در برخی کشورها چون عربستان سعودی، از حداقل آزادی ها و حقوق سیاسی نیز محروم گشته اند، به گونه ای که اطلاق شهروند درجه دوم به آن ها، بر اساس وضعیتی که در آن به سر می برند، توصیف به جایی است. تأسف برانگیز است در دنیایی که در آن حتی حیوانات از حقوق و آزادی هایی برخوردارند و کوچک ترین تعدی به آن ها، اعتراض عده ای را برمی انگیزد، در حق شیعیان تا به این حد اجحاف صورت می گیرد و در حالی که آن ها حتی از حداقل حقوق انسانی نیز محروم گشته اند، هیچ کس حتی منادیان حقوق بشر هم، سری به علامت تأسف تکان نمی دهند. پی نوشتها: 1- حسن موسوی، زندگی سیاسی و فرهنگی شیعیان بغداد، ص 35. 2- همان، ص 40. 3- فرانسوا توال، پیشین، ص98. 4- علی اصغر محمدی، پیشین، ص 209. 5- گراهام ای. فولر و رند رحیم فرانکه، پیشین، ص161. 6- مهدی مظهری، پیشین، ص113. 7- «اقتصاد دبی از کاهش شمار گردشگران روس آسیب دیده است»، نشریه بررسی های بازرگانی، ش 142، ص1. 8- همان، ص1. 9- رسول جعفریان، پیشین، ص55. 10- همان، ص54. 11- فرانسوا توال، پیشین، ص102. منبع: کتاب جغرافیای سیاسی شیعیان منطقه خلیج فارس موضوع مطلب :
گپ و گفتی با آیت الله بهجت
موضوع مطلب : جمعه 88 بهمن 16 :: 12:53 عصر :: نویسنده : مطالب وبلاگ های پارسی بلاگ
نمایش " معرکه در معرکه " در کرج روی صحنه رفت
مدیر روابط عمومی اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی کرج گفت: نمایش "معرکه در معرکه" همزمان با آغاز ایام مبارک دهه فجر در کرج روی صحنه رفت. "سیده مریم شفیعی" افزود: نویسندگی این نمایش را "داود میرباقری" ( نویسنده و کارگردان سریال امام علی (ع ) و کارگردانی آن را "مهدی آزادی" برعهده دارد. وی اظهار داشت: این نمایش تقابل خیر و شر را روایت می کند و داستان پهلوانی است که به همراه شاگرد خود در وسط میدان شهر مشغول معرکه است و زنی بساط پهلوان را بر هم می زند و پهلوان را متهم به ناجوانمردی می کند وی ادامه داد: در این نمایش شاگرد پهلوان به رویارویی با زن برمی خیزد که از پس زن برنمی آید و زود شکست می خورد، پهلوان که به ناحق از سوی زن مورد هجمه قرار گرفته و ماجراهای بعدی …. شفیعی خاطرنشان کرد: تقابل خیر و شر همواره دست مایه خلق آثار هنری قرار گرفته تا از شیوه هنری ، فضایل اخلاقی و اجتماعی به انسانها یادآوری شود. اجرای نمایش "معرکه در معرکه" از 12 الی 19 بهمن ماه در فرهنگسرای گلستان واقع در فردیس کرج، فلکه سوم ،انتهای خیابان دهم غربی قدیم از ساعت 17:30 الی 19:30 ادامه دارد.
موضوع مطلب :
نویسنده: اداره کل آسیا ـ اقیانوسیه مجمع جهانی اهل بیت علیهم السلام
موضوع مطلب : جمعه 88 بهمن 16 :: 12:48 عصر :: نویسنده : مطالب وبلاگ های پارسی بلاگ
بر روی سر ِستون‌های گرداگرد حیاط مسجد نام اصحاب خاص و اولاد پیامبر و نام بعضی صحابه رسول گرامی اسلام (ص)نوشته شده که مربوط به دوران عثمانی است. نام دوازده امام (ع) نیز در این میان هست . در حیاط دوم مسجد نبوی شریف نام امام زمان (عج) به گونه ای زیبا در کنده کاری وجود داشت که با دقت در آن می شد دید که حاء محمد به یاء مهدی چسبیده و چنین خوانده می شود: »محمد المهدی حی» یعنی محمد که ملقب به مهدی است زنده است . کلمه محمد المهدی به‌گونه ای نوشته شده بود که در میانه آن کلمه حی پنهان و پیدا بود!
وضعیت قبلی کتیبه سرستون دولت وهابی عربستان جدیداً این کتیبه را دستکاری کرده و بین یاء و میم فاصله انداخته است و به این صورت کلمه حی را از بین برده است. عکس از وضعیت فعلی ( تحریف شده)
اما زهی خیال باطل: یریدون ان یطفئو نور الله بافواههم والله متم نوره ولو کره الکافرون
کجاست صوفی دجال فعل ملحدشکل ...... بگو بسوز که مهدی دین پناه رسید
موضوع مطلب : جمعه 88 بهمن 16 :: 12:48 عصر :: نویسنده : مطالب وبلاگ های پارسی بلاگ
قبه بنات الرسول
موضوع مطلب : جمعه 88 بهمن 16 :: 12:48 عصر :: نویسنده : مطالب وبلاگ های پارسی بلاگ
صومعه تستینیه در بالکان، دست راستی را نگهداری میکند که می گوید برای یحیای تعمید دهنده است .در این صومعه علاوه بر دست حضرت یحیی، بقایای جسدادامه مطلب... موضوع مطلب : جمعه 88 بهمن 16 :: 12:48 عصر :: نویسنده : مطالب وبلاگ های پارسی بلاگ
از قبرستان بقیع چه میدانیم ؟ یکی از پر خاطرهترین مکانهای مدینه، بقیع است؛ جایی که نخست آن را بقیع الغرقد مینامیدند. «غرقد» نوعی درخت بوده که در گذشته، در محل این قبرستان و یا در کنار آن قرار داشته و محتملا به تدریج با گسترش قبرستان، آن درختها -که به نظر برخی توتستان بوده - از میان رفته است.
موضوع مطلب : آرشیو وبلاگ های پارسی بلاگ درباره وبلاگ  منوی اصلی آخرین مطالب آرشیو وبلاگ پیوندها 
 |
||||||||
|
|
||||||||
