بی‌دلیل نیست که اکنون بسیاری از خانواده‌ها، سبزی جعفری را هم در فهرست سبزی‌های خوردن قرار داده‌اند چون جعفری سرشار از ویتامین و دارای املاح و مواد معدنی مفید است.

این سبزی دارای آهن، ویتامین A، فسفر، پتاسیم، کلسیم و ید است و ویتامین‌ C آن از همه میوه‌ها و سبزی‌ها بیشتر است.
جعفری اشتهاآور، مقوی معده، صفرابر و مدر است، همچنین سیکل قاعدگی زنان را تنظیم می‌کند.

جعفری برای درمان سنگ کلیه و مثانه مفید است و خون را هم تصفیه می‌کند.

توصیه می‌شود افرادی که به کم‌خونی مبتلا هستند، مصرف جعفری را در غذای روزانه خود قرار دهند.

برای استفاده بیشتر از خواص جعفری، وقتی سوپ شما آماده شد، آن را ریز کرده و روی سوپ بریزید و از پخته شدن آن به مدت زیاد خودداری کنید.

روزنامه جام‌جم

اما این نکته را می‌دانستید که خوردن تخم مرغ به همراه آب پرتقال به عنوان صبحانه در درمان کم خونی موثر است.
تخم مرغ منبع غنی از آهن است که به سالم نگه‌داشتن خون کمک می‌کند. اما اغلب زنان به اندازه کافی آهن دریافت نمی‌کنند و تقریبا 40 درصد از زنان 19 تا 34 ساله به فقر آهن دچارند.

متخصصان می‌گویند، هرچند تخم مرغ مقادیر زیادی آهن دارد اما نوع این آهن با آهن موجود در گوشت قرمز متفاوت است و به خوبی در بدن جذب نمی‌شود.

این همانجایی است که آب پرتقال به کمک شما می‌آید. میوه‌های ترش همانند پرتقال سرشار از ویتامینC هستند و این ویتامین به بدن کمک می کند تا 3 برابر بیشتر آهن موجود در تخم مرغ را جذب کند.

در واقع هرچه ویتامین C بیشتری بخورید، میزان جذب آهن هم بالاتر می‌رود. پس از اینکه یک لیوان بزرگ آب پرتقال همراه با تخم مرغ‌های صبحانه نوش‌جان کنید، نهراسید

پژوهشگران کانادایی عسل ممکن است به تسکین مبتلایان به سینوزیت مزمن کمک کند
به گزارش هلث‌دی نیوز دانشمندان می‌گویند مواد طبیعی میکروب‌کش موجود در عسل به باکتری‌هایی که باعث این عارضه ناراحت کننده می‌شوند، حمله می‌‌کنند.

دکتر جوزف مارسان از دانشگاه اوتاوا یکی از این محققان در این باره گفت: “عسل در طب سنتی به عنوان یک پانسمان ضدمیکروبی برای زخم‌های عفونی‌شده برای صدها سال مورد استفاده بوده است.”

مارسان توضیح داد که اهداف این بررسی این بود که فعالیت عسل بر روی به اصطلاح “بیوفیلم‌ها” را مورد ارزیابی قرار دادند، که مسئول عفونت‌های مزمن بی‌شمار هستند.

او گفت: “باکتری‌های معینی، عمدتا استافیلوکوک اورئوس و سودوموناس آئروجینوزا روشی را به کار می‌برند تا خودشان در برابر فعالیت داروهای ضدمیکروبی حفاظت کنند؛ آنها با زندگی کردن درون موادی به نام ” بیوفیلم‌ها” که حتی قوی‌ترین داروهای ضدمیکروبی نمی‌توانند به آنها نفوذ کنند، از خود محافظت می‌کنند.

مارسان و همکارانش در آزمایشگاه عسل را بر روی بیوفیلم‌‌ها که باکتری‌های عامل سینوزیت آنها را ساخته بودند، به کار بردند. آنها دریافتند که عسل در مقایسه با آنتی‌بیوتیک‌های به طور معمول مورد استفاده در کشتن این باکتری‌‌ها موثرتر بودند.

مارسان گفت: “بررسی ما نشان داده است که برخی از انواع عسل‌، یعنی عسل مانوکا از نیوزلند و عسل سیدر از یمن، دارای خواص ضدمیکروبی قوی بر روی این بیوفیلم‌های باکتریایی هستند که بسیار قوی‌تر از اثر قدرتمندترین داروهای آنتی‌میکروبی مورد استفاده در پزشکی امروز است.”

مارسان گفت این بررسی نشان داده که درمان آنها بسیار مشکل است که برخی از عسل‌ها ممکن است نقشی در درمان عفونت‌های مزمن داشته باشد.

او افزود :”این بررسی در خارج از بدن و در محیط آزمایشگاهی انجام شد و ما باید اکنون دریابیم که چگونه این فعالیت را در داخل بدن زنده در حیوانات آزمایشگاهی و متعاقبا بر روی بیماران نشان دهیم.”

مصرف آب انار در از بین بردن رادیکال‌های آزاد سمی در بدن موثر است
به گزارش شبکه خبر، گروهی از پژوهشگران دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، خواص آنتی اکسیدانی آب انار را در خنثی کردن رادیکال‌های آزاد بدن با 9 آب میوه تجاری مقایسه کردند.

بر پایه این بررسی که نتایج آن در مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند منتشر شد، در میان این آب میوه ها، بیشترین ظرفیت آنتی اکسیدانی برای مهار یا خنثی سازی رادیکال‌های آزاد، مربوط به آب انار و به میزان 96 درصد است.

این بررسی همچنین نشان می‌د‌هد، آب انار در جلوگیری از تخریب گلبول‌های قرمز خون یا در اصطلاح همولیز نیز موثر است.

به گفته پژوهشگران: با توجه به این بررسی آب انار آثار سودمندی در تقویت دستگاه دفاع آنتی اکسیدانی بدن دارد.

آمارها نشان می‌دهد، مصرف مناسب غذاها یا نوشیدنی‌های غنی از ترکیبات آنتی اکسیدان‌، میزان ابتلا به بسیاری از بیماری‌ها از جمله بیماری‌های قلبی - عروقی را کاهش می دهد.

رادیکال‌های آزاد موادی سمی هستند که بر اثر واکنش‌های بدن ایجاد می‌شوند و مواد آنتی اکسیدان آن‌ها را از بین می‌برند

گروهی از دانشمندان آمریکایی جهشی را در ویروس “اچ آی وی” شناسایی کردند که به عنوان نقطه ضعف “ایدز” معرفی شده است و می تواند یک هدف جدید برای ساخت واکسن مقابله با این بیماری معرفی شود.

به گزارش سلامت نیوز به نقل ازمهر، دانشمندان مرکز تحقیقات فرد هاچینسون در سیاتل آمریکا که نتایج تحقیقات خود را در مجله علمی PLoS Medicine منتشر کرده اند، موفق شدند در کنیا دو نمونه تغییر را در غلاف پروتئینی خارجی ویروس “اچ آی وی” کشف کنند که می تواند این ویروس را ضعیف کند. این ضعف ویروسی به پادتنهای بدن این امکان را می دهد که به راحتی به این ویروس حمله کرده و در مقابل بیماری ایستادگی کنند.

در حقیقت این دانشمندان با تجزیه ساختار ویروسی یک زن کنیایی کشف کردند که این ساختار غلاف پروتئینی خارجی با نمونه های نرمال آن متفاوت است. به طوری که دو اسیدآمینه از چهار اسیدآمینه پروتئین غلاف این ویروس به گونه ای تغییر کرده بودند که ویروس را در مقابل حمله پادتنهای بدن انسان نفوذپذیر می کردند.

نتایج این کشف می تواند گامهای نوینی در تولید واکسن ضد ایدز بردارد

رییس کنگره سالانه انجمن دندانپزشکی ایران گفت: مطالعات نشان می دهد که ‌سلامت دندان ها فقط در مسواک زدن خلاصه نمی شود بلکه فرهنگ غذایی نیز دراین امر بسیار اهمیت دارد.

دکتر محمد رضا طاهریان در گفت و گو با ایرنا اظهارداشت : باید در کنار مسواک زدن به فرهنگ و عادات غذایی هر منطقه نیز توجه کرد .
طاهریان اظهارداشت: در برخی مناطق ممکن است میزان خرید مسواک و خمیر دندان بیش از سایر مناطق باشد اما مشاهده می شود که پوسیدگی دندان ها در منطقه یاد شده بیشتر است که این موضوع در اکثر مواقع به علل مختلف از جمله فرهنگ و عادات غذایی باز می گردد.

وی به یک مطالعه در سال 86 اشاره کرد که در آن وضعیت دهان و دندان دو منطقه سیستان و بلوچستان و گیلان مورد بررسی قرار گرفت.

وی اظهارداشت : گیلانی ها بیشترین میزان خرید مسواک و خمیر دندان را در مقایسه با مناطقی مانند سیستان و بلوچستان داشته اند و در مقابل سیستان و بلوچستان از کمترین میزان این خرید برخوردار بوده است .

این دندانپزشک در ادامه گفت:‌ این در حالی است که به رغم مصرف بیشتر گیلانی ها از مسواک و خمیر دندان در این مطالعه مشاهده شده که پوسیدگی و مشکلات دندان آنها بیشتر از سیستان بلوچستان بوده است .

وی گفت:‌ این مطالعه نشان می دهد که عادات غذایی بر روی سلامت دندان ها بسیار تاثیر دارد و احتمالا عادات غذایی در گیلان به گونه ای است که سلامت دندان ها را به خطر می اندازد و باید در این راستا فرهنگ سازی شود .
طاهریان همچنین تاکید کرد:‌ نباید این نکته را فراموش کرد که گیلانی ها اگر بهداشت دهان و دندان را رعایت نمی کردند با توجه به عادات غذایی شان از وضعیت بدتری در خصوص دهان و دندان برخوردار می شدند.

وی همچنین اظهارداشت :‌ از نظر وضعیت بهداشت دهان و دندان هنوز به استانداردهای لازم نرسیده ایم.

ارائه تعریفی جامع برای کلمة ویتامین، عملاً غیر ممکن است. این کلمه در سال 1910م به وسیلة فونک اختراع شد. در این سال او توانست از پوستة برنج عنصر کریستالی را به دست بیاورد که از بیماری بری‌بری پیشگیری نموده و آن را درمان می‌کند (ناراحتی که زمانی اطلاعی از آن در دست نبود و بر اثر فقر ویتامین B ایجاد می‌شود).
ویت به این عنصر نام «آمین حیاتی» را داد که طبیعتاً اصطلاح ویتامین از کلمة آمین حیاتی گرفته شده و پس از آن این نام به مجموعة عناصر مورد نیاز فعالیت‌های حیاتی که بدن نمی‌تواند آنها را بسازد و بنابراین باید آنها را از طریق تغذیه بدست بیاورد اطلاق شد.
بنابراین، ویتامین عبارت است از عنصر ضروری برای فعالیت مناسب بدن و عامل حیاتی است که اغلب در مقادیر بسیار کم در مواد گیاهی و حیوانی وجود دارد. هر یک از ویتامین‌ها به نوعی به شکل کاتالیزورهای لازم برای ایجاد پدیده‌های مورد نیاز بدن و پدیده‌های تولید نسل نظیر تکثیر، رشد، گسترش، خفظ فعالیت حیاتی و غیره به کار می‌رود.
فقدان ویتامین‌ها نمونة کمبود ویتامین اسکوربوت است که از زمان‌های بسیار درو شناخته شده است.
روش‌ها درمانی که در دوران قدیم علیه این بیماری بکار می‌بردند، بسیار متغیر بوده (بدون اینکه هرگز کسی بتواند توجیه علمی برای این روش‌ها پیدا کند). «پلین» از علف بریتانیکا صحبت می‌کند (که بی شک نوعی ترشک بوده است)، داروئی که همراه با ژنتیان در یک رسالة پزشکی ایسلندی در قرن پانزدهم هم تجویز شده است. «ژاک کارتیه» گزارش داده که برخی از افراد مبتلا به اسکوربوت با مصرف دم کردة سوزن‌های کاج براساس دستور فارماکوپة هندی درمان شده‌اند و سرانجام، گروهی دیگر از خواص درمانی سنبل ختایی و… نام برده‌اند.
ولی همه باید تا قرن شانزدهم انتظار می‌کشیدند تا به تدریج به خواص میوه‌های خانوادة لیمو برای درمان این بیماری مشکوک شوند. اما این بیماری همچنان ملوانان کشتی‌های بادبانی را که ماه‌ها در دریا سفر می‌کردند و در طول سفر غذای آنها تنها از مواد کنسرو شده، آردی و نمک سود تشکیل می‌شد و از هر نوع میوه، سبزی‌های تاز و گوشت تازه محروم بودند، می‌کشت.
بایستی از تجربیات معاصر دکتر «آلن بومبار» که چند سالی است انجام شده، استفاده کنیم تا دریابیم که ادامة حیات افرادی که در دریا گم شده‌اند با استفاه از خود دریا که منبع ویتامین است (پلانکتونها) نیز امکان‌پذیر بوده است.
من واقعاً تعجب می‌کنم که چرا اندیشة صید ماهی تازه به مغز ملاحان قدیمی کشتی‌های بادبانی خطور نمی‌‌کرده است؟ خصوصاً که همة ما روغن جگر ماهی مورو را می‌شناسیم و از غنای آن از ویتامین‌های A و D آگاهیم. اما ماهی تازه دارای ویتامین‌های متعدد دیگری نیز هست. ضمناً باید این نکته را متذکر شوم که گوشت ماهی به صورت خام دارای آنزیمی به نام تیامیناز است که ویتامین B1 را از بین می‌برد (و البته این آنزیم بر اثر پختن می‌رود).
فقر ویتامین C تنها دلیل ایجاد اسکوربوت است که اگر ادامه پیدا کند، باعث پیدایش بیماری‌های شدید و سپس مرگ خواهد شد. در حالی که استفاده از تغذیه‌ای عادی همراه با گوشت و خصوصاً سبزی‌ها و میوه‌های تازه، افراد مبتلا به این ناراحتی را که بیماری بیش از حد در آنها پیشرفت نکرده باشد به سرعت بهبود می‌بخشد.
ابتلا به این بیماری منحصراً بر اثر فقر ویتامین C است (درست مثل بری بری که صرفاً به خاطر فقر ویتامین B راشیتیسم که به دلیل کمبود ویتامین D به وجود می‌آید).
پس از مدتی محققین متوجه شدند که با قرار دادن حیوانات تحت رژیم‌های غذایی خاصی که از نظر برخی ویتامین‌های مشخص دچار کمبود است، بیماری ایجاد میشود که بعدها آن را فقر ویتامین نامیدند.
فقر ویتامینی یک بیماری کاملاً مشخص بوده و ناراحتی‌ها و علائم خاص خود را دارد و تنها بر اثر فقدان یا کمبود یک ویتامین کاملاً مشخص ایجاد شده و ادامه می‌یابد (که البته تنها به وسیلة مصرف مجدد همان ویتامین درمان می‌شود).
بدین ترتیب، گروهی از ویتامین‌ها کشف شدند و نام‌های A، B، C، D، E و غیره را به خود اختصاص دادند. اما در هر یک از این گروه‌ها نیز ویتامین‌های مخلفی یافت شد که آنها را با ارقامی همراه با حرف مربوط به آن ویتامین مشخص کردند. به عنوان مثال، می‌توان از ویتامین B نام برد که خود به حدود پانزده ویتامین دیگر نظیر B1، B2، B3، B4، و…. تقسیم شده و هریک از آنها خاصیت و نقش ویژة خود را دارند.
البته اگر سعی کنیم ویتامین‌‌ها را به نوعی تعریف کنیم، شاید بتوان گفت که این عناصر یا بهتر از آن، عناصر حیاتی، برای ادامة حیات لازم بوده (تکثیر، رشد، حفظ و نگهداری، فعالیت، جذب و تحلیل و….) و به بدن امکان می‌دهند تا مواد غذایی را که دریافت می‌کند (عناصری را که از این ویتامین‌ها برخوردار هستند) به مقادیر بسیار کوچکی تبدیل کند که با نیازهای ارگانیکی او سازگاری داشته باشد. فقدان این عناصر حتی به صورت جزئی باعث ایجاد بیماری‌هایی می‌شود که ناراحتی‌ها و آسیب‌های خاص خود را در پی داشته و تنها با استفاده از ویتامین یا ویتامین‌هایی که کمبود آن ایجاد شده قابل درمان است.
دکتر «پومیه» در این مورد می‌گوید: «تعریفی جامع برای ویتامین‌ها وجود ندارد و تنها توضیحی که می‌توان برای آنها داد این است: دیگر عناصر در صورتی که بیش از حد مصرف شوند انسان را دچار ناراحتی می‌سازند، در حالی که اگر ویتامین‌ها مصرف نشوند، انسان بیمار خواهد شد.»
? ویتامین P یا روتین.
این ویتامین به ویتامین C2 (اسکولوزید) و ویتامین K (منادیون) بسیار نزدیک است، زیرا هر سة این ویتامینها ضد خونریزی بوده و شکنندگی مویرگها را درمان می‌کنند.
در عین حال، لازم به تذکر است که ویتامین K بیشتر ضد خونریزی و ویتامینهای C2 و P بیشتر داروی مویرگهای خونی هستند (شکنندگی، قابلیت نفوذ بیش از حد و خونمردگی بیش از حد یا ایجاد شده بر اثر علل جزئی).
? تعریف:
این عنصر در پاپریکا و آب لیمو تشخیص داده شده است.
ویتامین P (که هنوز هم گاهی به آن سیترین یا هسپردین گفته می‌شود)، یک فلاو محلول در آب است. این عنصر قابلیت نفوذ مویرگهای خونی را کاهش داده و در برخی حالتهای خونریزی، بعضی از پورپورها و در آب آوردن شکم نقش دارد. کبود آن در انسان شناخته نشده است.
? منابع:
مشتقات اصلی آن عبارتند از:
روتین (روتوزین) که از توتون و گندم سیاه استخراج می‌شود و آن را به شکل مصنوعی نیز می‌سازند. روتین همچنین در برگهای بنفشه، کاهو، سداب و غیره نیز یافت می‌شود.
هسپردین در پرتقال و لیمو.
اپی کاتشین در اقاقیا، زردآلو، بادام، پوست درخت بلوط و گرودو کولا.
فلوریدئوزین (فلوریدیزین) در ریشه‌های درخت گیلاس، گلابی و سیب موجود است.
لوکوسیانیدول در پوستة دانه‌های بادام زمینی یافت می‌شود.
برخی از متخصصین اسکولیوزید را نیز که از پوست بلوط هندی استخراج می‌شود و گروهی دیگر آن را به عنوان ویتامین C2 می‌شناسند، به این ویتامین مربوط می‌دانند.
? مقدار مصرف:
مقدار مصرف روازنة روتین 80 تا 100 سانتی گرم و مقدار اسکولوزید 2 تا 5 سانتی گرم می‌باشد.
در موارد اورژانس و حاد، می‌توان بین 50 میلیگرم تا 1 گرم را به صورت تزریق درون وریدی مورد استفاده قرار داد.
در موارد مزمن یا به عنوان پیشگیری (خانواده‌هایی که آمادگی ابتلاء دارند)، قرصهای 20 میلیگرمی روتین که غالباً با دیگر ویتامینهای نظیر روتین و مشتقات آن، سولوروتین، روتانکسول، روتوونسین، سیتروفلاونوئیدها، روتوزید، اسبریون، ونکاروتین، همولول، 1000 CPK و غیره همراه است، تجویز می‌شود.
قرصهای روتیلمون در مقادیر 50 میلی گرمی عرضه می‌شوند.
هیپرویتامینی P وجود ندارد.
? کاربردهای درمانی:
عناصر ویتامین P در مواردی مطرح شده‌اند که به نظر می‌رسد همراه با کاهش مقاومت مویرگها و قابلیت نفوذ بیش از حد در دیوارة آنها و خطر پارگی عروق باشد نظیر فشار خون بالا همراه با خونریزی پوست و لکه‌های قرمز، اشکالات ایجاد شده در عروق مغزی، بیماری شبکیه‌ای دیابتیک، پورپورا همراه با کاهش مقاومت عروق، التهاب مویرگها، خونریزی شبکیه و زیر بافت ملتحمه و…
همچنین، می‌توان آنها را در رابطه با پیشگیری هنگامی که نسبت به حالت خونریزی بر اثر شکنندگی یا قابلیت نفوذ بیش از حد مویرگها تردید وجود دارد مصرف کرد.
سوای آن، ویتامین P در اودمهای تغذیه‌ای نظیر فلبیتها، واریسها، سلولیت و غیره نیز توصیه شده است.
دکتر پومیه اطلاعات دقیقتری را ارائه می‌کند:
آرتریت، آب آوردن شکم بر اثر سیروز، شوکهای حاصله از عمل جراحی، ناراحتیهای پوستی دستگاه تناسلی زنانه، خونمردگی، اگزما، خون دماغ، اریتم گره‌ای، اریتودرمی، عبور سرم به داخل بافتها، آب سیاه، هموفیلی، سرفه همراه با خون، تمام خونریزیها، ترشح مایع سرمی، در حفرة مفصلی، فشار خون بالا (پیشگیری از اتفاقات عروقی)، نارسایی کبدی، التهاب عنبیه، بیماری بازدو، یائسگی، میگزدم، عمل جراحی (قبل از آن برای ایجا انعقاد)، ورم پردة شکمی، ذات‌الریه، پولی آرتریتهای مزمن، پزوریازیس خارش، پورپورای همراه با خونریزی، ورم شبکیه، روماتیسم تورمی، اسکوربوت، زخمهای واریسی.
? ویتامین N (اسید تیوتیک یا لیپوئیک)
این عنصر به سختی شناخته شده و می‌تواند به عنوان یک مادة تصفیه و پاکسازی خون و از بین برنده برخی بیماریها محسوب شود. این ویتامین همچنین سم‌زدا نیز می‌باشد.
? تعریف
به خاطر اسید تیوتیک یا لیپوئیک، این عنصر ضد اسید پیروویک بوده و به عبارت دیگر، مثل ویتامین B1 کمک می‌کند تا بدن اشخاصی که رژیم غذایی آنها بیش از حد از گلوسیدها غنی است، پاکسازی شود.
به نظر می‌رسد که این عنصر در پلی نوریتها (خصوصاً در رابطه با افراد الکلی و سیروز آنها)، دیابت همراه با اسیدوز و مسلماً برای افرادی که مقدرا چربی خون آنها بیش از حد است، قابل تجویز باشد.
? کاربردهای درمانی:
برخی افراد، این ویتامین را برای سم زدایی افراد الکلی و مبتلایان به بیماریهای کلیوی، بعضی فلجها و برخی ناراحتیهای معده- روده‌ای (افتادگی، تخمیر، احتباس، انسداد مجاری و…) توصیه می‌کنند.
به نظر اندیکس مرک، ویتامین N (اسید تیوتیک) یک نمک سدیم است که از میکرو ارگانیسمهای گیاهی و حیوانی استخراج می‌شود. این عنصر یک عامل رشد برای بسیاری از باکتریها و پروتوزوئرها می‌باشد. این ویتامین در آب غیر محلول و در چربی محلول است و برخی از متخصصین آن را در مواردی نظیر اختلال در فعالیت کبد، مرگ نسوج مغزی و مسمومیت به وسیلة قارچهای سمی آمانیت فالوئید تجویز می‌کنند.
? ویتامین I
? ویتامین I یا اینوزیتول
این ویتامین ضد بیماریهای غدد چربی بوده و یک عامل کاهش دهندة چربیهای بدن محسوب می‌شود که دارای خاصیت به حرکت درآوردن چربیها، محافظت از کبد، جلوگیری از تجمع چربیها در آن و تخریب آنها می‌باشد. این ویتامین به ویتامین J بسیار نزدیک می‌باشد و در برخی موارد تحت عنوان قدیمی ویتامین B7 با آن اشتباه گرفته می‌شود.
? کاربردهای درمانی:
این عنصر یک داروی فسفاتة جایگزین کننده و تقویت کنندة سیستم اعصاب و تغذیه می‌باشد. بنابراین ، ویتامین I را در رابطه با تمام بیماریهایی که مربوط به نارسایی استرهای فسفری ارگانیکی در رژیم غذایی باشند، یا بیماریهایی نظیر موارد زیر به کار می‌برند: جذب و تحلیل ناقص این استرها به خاطر دوران نقاهت، کار فکری بیش از حد، بارداری یا شیر دادن، کند شدن رشد، حالات ناراحتیها عصبی و افسردگی (خصوصاً ناراحتیهای روانی سالخوردگان)، بی‌اشتهایی، کند ذهنی، اختلال در چربی خون، ناراحتیهای متابولیکی چربیها (خصوصاً کار بیش از حد کبد و بیماریهای غدد چربی کبد)، بیماریهای مربوط به خونریزی، کند ذهنی و نارس بودن نوزادان، کم خونی مربوط به کمبودها.
همچنین آن را در رابطه با ناراحتیهایی که بر اثر مصرف سولفامیدها ایجاد می‌شود نیز توصیه می‌کنند، زیرا ویتامین I در اینگونه حالتها مانند یک ضد سولفامید واقعی عمل می‌کند. علاوه بر آن، این عنصر منبسط کنندة عروق مغزی و فعال کنندة جریان خون است که در رابط با آرتریواسکلروز، آترواسکلروز، نارسایی شریانی و وریدی محیطی، آرتریت، بیماریهای وریدی- واریسی و پس از ابتلاء به فلبیت، اکروسیانوز، مورمور شدن، سرمازدگی، طاسی، ریزش مو، افزایش بیش از حد کلسترول در خون، سیزورها، انفارکتوس و فلج نیمة بدن، برخی از انواع آسم وضعف روده‌ای، آنژین صدری، تهوع ناشی از استونمی، هپاتیتهای سمی- عفونی، کم خونیهای مربوط به کمبود و… به کار می‌رود.
? منابع:
ویتامین I را در منابع ذخیره‌ای گیاهان (غده‌های زیرزمینی، دانه‌های غلات و غیره) و گندم، قلب، اسفناج، شیر، مخمر آبجو، ذرت، ملاس نیشکر، سویا، ماست و مسلماً در غلات جوانه زده می‌توان یافت.
? مقدار مصرف:
آن را در داروخانه‌ها به عنوان دیلکس پال، اینوزیتول- کولین، متیکول، کالئون نیسیت (که در این مورد به عنوان یک منبسط کنندة عروق و فعال کنندة گردش خون ضمن تنظیم متابولیسم لیپیدها عمل می‌کند)، اینوزیتوکلسیم، فیتین، فوسبیوز، فیتوکلسین، وژفوس و… عرضه می‌کنند.
ویتامین I به صورت قرص، گرانول و غیره موجود بوده و مقدار تجویز آن 50/0 تا 2 گرم در روز می‌باشد.
در اکثر این داروها (متیکول، متیونین- اسنوزیتول- کولین و…) چندین ویتامین خصوصاً ویتامینهای I و J که خیلی به یکدیگر نزدیک هستند مخلوط می‌شوند.
? ویتامین M یا استیگماسترول.
برای مدتی طولانی، این ویتامین با ویتامین B9 یا L1 به خاطر شباهت زیاد آنها اشتباه گرفته می‌شد. این ماده مقدار چربی موجود در خون را به حالت طبیعی باز می‌گرداند. ویتامین M از مشتقات سیتوسترولها است.
این ویتامین ضد چین و چروک است ولی در معالجات رایج نه خیلی شناخته و نه خیلی مصرف می‌شود. تنها چند تن از نویسندگان بدون آنکه به مطالعة عمیقی بپردازند، در مورد آن صحبت کرده‌اند.
? منابع:
این ویتامین را در برگهای چغندر، کرفس، کلم پیچ، خامه، آندیو، ملاس نیشکر، شلغم، و غیره می‌توان یافت.
? کاربردهای درمانی:
معمولاً فقر ویتامینی M در سلولیتهای تورمی پس از فلبیت، آرتروز مفصل ران، تأخیر در رشد، کاهش نیروی عضلانی، دردهای عصبی سر- شانه‌ای، سیاتیکها، اسکلرودرمی (ویتامین B10 یا H2)، اسپوندیلوز ریزوملیک و افزایش چربی خون مشاهده می‌شود(B.i.A.N).
طبق نوشتة اندیکس مرک، این عنصر در آب غیرمحلول و در حلالهای شیمیایی معمول محلول است. معمولاً آن را از مخلوط فیتوسترول سویا و باقلای کالا بار استخراج می‌کنند.
? ویتامین F یا ویتامین ضد اگزما
تحت این عنوان، اسیدهای چرب غیر اشباعی قرار می‌گیرند که نمی‌توان آنها را در لابراتوار تولید کرد. از بین این اسیدها می‌توان از اسیدهای لینولئیک، لینولنیک، آراکونودیک، و اکسنیک نام برد.
? کاربردهای درمانی:
قبل از هر چیز، در رابطه با اگزمای کودکان و نوزادان به کار می‌رود که پومیه موارد ذیل را نیز به آن افزوده است:
آبسه، اکنه، شیر دادن، سوختگی، رشد، اگزما، سرمازدگی، دمل و کورک، شقاق، زرد زخم، نفریت، زخمهای کم نیرو، خارش مقعدی- تناسلی، پزوریازیس، رادیو- درمیتها، ورح حفرة بینی- حلق که مجدداً در کودکان عود کند، خشکی پوست، نازایی، ناراحتیهای مربوط به تولید نسل و…
? در مصارف خوراکی: اگزمای نوزادان، دمل و کورک، زخمهای کهنه، پزوریازیس و زخمهای واریسی.
? مقدار مصرف:
از نظر تجارتی ویتامین F در مقادیر 60 تا 120 قطره در روز و کپسولهای معادل با 15 قطره (ویتامین F- گرمی) موجود است.
? منابع:
آن را می‌توان در برخی از روغنهای گیاهی نظیر بادام زمینی، کولزا، کتان و سویا یافت.

منبع:آژانس بدنسازی ایرانیان

سنگ کلیه چیست و چگونه تشکیل می‌شود؟
‌کلیه‌ها عمل تصفیه خون را با خارج کردن مقدار اضافی سدیم‌(‌نمک‌) ‌و دیگر مواد زائد و‌ ‌محلول در آب انجام می‌دهند.‌ ‌اشباع و غلیظ شدن ادرار باعث ته نشینی و رسوب‌ ‌ترکیبات آن در کلیه ها می شود و در نتیجه سنگ کلیه به وجود میآیدکه قابل حل در‌ ‌ادرار نیست.‌ ‌اجزای غیرقابل حل با هم جمع و تبدیل‌ ‌به سنگ سختی مــی‌‌شــونــد.‌ ‌اسـیــدی یــا قـلـیــایــی بــودن ادرار نـیــز بــاعـث تـشـکـیـل سنگ ‌می‌گردد.سنگ کلیه غالبا در کلیه‌ها به وجود میآید، اما‌ ‌می‌تواند درهر جای دیگری که مربوط به ادرار کردن است نیز تشکیل شود، مثلا در مثانه‌ ‌و یا درلوله‌های جمع‌کننده ‌ادرار که به مثانه متصل هستند.

نشانه‌های بیماری‌‌
نشانه‌ها هنگامی ظاهر می شود که سنگ جا‌به‌جا‌ ‌شود. این نشانه هاشامل‌ ‌درد زیاد، مانند درد زایمان می‌باشد (ابتدا درد‌کم و‌ ‌به مرور زمان دردبیشتر می شود.) محل درد در قسمت پایین شکم است و ممکن است تا‌ ‌کشاله ران نیز کشیده‌شود.‌‌حالت‌ ‌تهوع و استفراغ‌ ‌و‌ ‌معده درد، ‌عفونت‌، ‌تب، ‌سرماخوردگی، ‌وجودخون در ادرار‌، ‌کاهش دفع ادرار و یا قطع کامل‌ ‌آن‌، ‌درد در هنگام ادرار کردن‌،‌ادرار بودار‌، ‌ادرار تیره‌، ‌وجود چرک در ادرار‌و ‌نفخ از علائم آن می‌باشند.

درمان سنگ‌ ‌کلیه
از آنجایی که سنگ کلیه انواع مختلفی دارد،‌ ‌درمان هر کدام متفاوت است.‌ ‌درمان به وسیله تغییر عادات غذایی، درمان‌ ‌دارویی و یا جراحی انجام می‌شود.‌‌خوشبختانه بیشتر سنگ‌ها بدون نیاز به جراحی دفع‌ ‌می‌شوند. ولی برخی نگ‌ها هم به خودی خود خارج نمی‌شوند و به درمان دارویی مخصوص و‌ ‌در بعضی مواقع‌جراحی نیاز دارند.‌‌حدود 90 درصد از سنگ‌ها (با کمک دریافت‌ ‌مایعات) می توانند به راحتی دفع شوند.‌‌ اگر در گذشته سنگ کلیه داشته‌اید، این موارد را رعایت کنید‌:‌‌-‌داشتن رژیم متعادل که مقدار پروتئین حیوانی‌ ‌در آن کم باشد.‌- ‌دوری کردن از نوشیدن آب‌ ‌گریپ‌ ‌فروت‌- ‌نوشیدن آب‌ ‌لیموی‌ ‌تازه‌- ‌مشورت کردن باپزشک خود درباره مصرف‌ ‌مکمل‌های ویتامین واملاح.

جراحان کانادایی، هنگام جراحی شاهد خونریزی بیماری شدند که خون وی به طرز باور نکردنی به رنگ سبز تیره بود.

شاید علم با خیلی از ‌فیلم‌های تخیلی موافق نباشد، اما بسیاری از اتفاقاتی که در این نوع فیلم‌ها مشاهده می‌شود، می‌تواند روزی به واقعیت تبدیل شود. شاید مجموعه تلویزیونی پیشتازان فضا را به خاطر داشته باشید.

یکی از شخصیت‌های این فیلم اسپاک نام داشت و از نژاد ولکان‌ها بود. ولکان نام سیاره‌ای بود که با زمین در صلح به سر می‌برد. اسپاک علاوه بر داشتن گوش‌های تیز و مدل موی خاص، خونی به رنگ سبز داشت که موجب قدرت وی می‌شد. با دیدن این سریال کمتر کسی فکر می‌کرد خون سبز رنگ در بدن انسان وجود داشته باشد اما به تازگی گروهی از جراحان کانادایی هنگام جراحی شاهد خونریزی بیماری شدند که به طرز باور نکردنی به رنگ سبز تیره بود؛ درست مثل آقای اسپاک!

دکتر استفان شوارتز، دکتر آلنا فلکسمن و تیم همراهشان در بیمارستان سنت پل واقع در ونکوور کانادا هر چند با دیدن چنین صحنه‌ای کاملاً شگفت‌زده شدند، اما پس از انجام آزمایش‌های بالینی دریافتند در این مورد خاص، رنگ خون غیر طبیعی بیمار به دلیل داروهایی بوده که برای درمان میگرن خود استفاده می‌کرده است.

پزشکان کانادایی پس از انجام آزمایش‌های بالینی دریافتند رنگ خون غیر طبیعی بیمار به دلیل داروهایی بوده که برای درمان میگرن خود استفاده می‌کرده است.همین باعث ایجاد شرایطی شده که به آن «سولف ‌هموگلوبینمی» می‌گویند.

سولف هموگلوبین در اثر مصرف برخی داروها در خون به وجود می آید. بدین ترتیب که سولفور موجود در بعضی داروها وارد جریان خون شده و با هموگلوبین موجود در گلبول های قرمز خون ترکیب می شود و در نتیجه مانع از اتصال اکسیژن به هموگلوبین می گردد. در این حالت رنگ هموگلوبین سبز می شود.

داستان از آنجا شروع شد که این مرد 42 ساله در حالی که روی صندلی نشسته بود، به خواب رفته و به زمین می‌افتد. در اثر این زمین خوردگی هر دو پای این فرد دچار آسیب جدی می‌شود، به طوری که پزشکان شبانه مجبور به جراحی فاشیوتومی ‌می‌شوند. در این نوع جراحی لایه فیبری بریده می‌شود تا فشار یا کشش از بین برود و جریان خون دچار اشکال نشود.

نیاز به این نوع جراحی در مواردی است که بیمار دچار سندرم کمپارتمان (compartment syndrome) شده است. در این بیماری، فشار در یکی از فضاهای بسته در بدن بالا می‌رود. به عنوان مثال به دنبال شکستگی بسته به دلیل خونریزی ناشی از پاره شدن عروق اطراف استخوان، خون در فضای عضلات تجمع کرده و فشار آن محل را بالا می‌برد. بالا رفتن فشار در فضای بسته موجب قطع خون‌رسانی به عضلات موجود در آن فضا شده و به همین دلیل جراحی فاشیوتومی انجام می‌شود. البته عمل جراحی پای این مرد با موفقیت انجام شد و جریان و رنگ خونش با مصرف دارو به حالت طبیعی بازگشت.

خیلی زود معلوم شد این بیمار مقدار بسیار زیادی سوماتریپتان 200 میلی‌گرم مصرف کرده است. این دارو برای درمان میگرن استفاده می‌شود. همین باعث ایجاد شرایطی شده که به آن «سولف ‌هموگلوبینمی» (sulfhemoglobinemia) می‌گویند.

سولف هموگلوبین در اثر مصرف برخی داروها در خون به وجود می آید. بدین ترتیب که سولفور موجود در بعضی داروها وارد جریان خون شده و با هموگلوبین موجود در گلبول های قرمز خون ترکیب می شود و در نتیجه مانع از اتصال اکسیژن به هموگلوبین می گردد. در این حالت رنگ هموگلوبین سبز می شود.

نشریه لنست در گزارش خود آورده است که بیمار بدون هیچ مشکلی بهبود یافته است، زیرا مصرف سوماتریپتان را قطع کرده و پس از گذشت 5 هفته از آخرین مصرف، هیچ سولف ‌هموگلوبینی در خونش یافت نشده است.

خون سبز این مرد همه را به یاد آقای اسپاک در سریال پیشتازان فضا می‌اندازد. بر اساس این سریال علمی تخیلی، علت رنگ خون سبز آقای اسپاک مربوط به عامل حمل کننده اکسیژن می‌شد که به جای آهن، مس بود. هر چند رنگ خون سبز را می‌توان در گونه‌های خاصی مانند کرم دریایی یافت، اما این موضوع هیچ گاه در موارد پزشکی دیده نشده بود.

نسرین خسروشاهی

مردی با بزرگ ترین دست جهان برای برگشت به زندگی عادی خود، به زیر تیغ جراحان پلاستیک رفت.

لیو هوآ (Liu Hua) زمانی که به دنیا آمد، انگشت شست، انگشت نشانه و میانی دست چپش بزرگ تر از حالت معمول بود. او الان 24 ساله است.علت آن بیماری ناشناخته ای اعلام شد و این در حالی بود که استخوان و بافت نرم دست او با سرعت باورنکردنی ای رشد می کرد. رشد سه انگشت و دست لیو تأثیر عجیبی در زندگی اش ایجاد کرده بود.

زمانی که لیو در بیمارستانی در شانگهای بستری شده بود، انگشت شست دست چپ او حدود 26 سانتیمتر، انگشت اشاره اش 30 سانتیمتر و انگشت میانی اش 15 سانتیمتر گزارش شد. وزن کلی دست چپ او حدود 10 کیلوگرم اعلام شده بود.

به گفته مدیر بیمارستان این بزرگ ترین دست در جهان بود. او همچنین ادامه داد: “رشد دست لیو چند سالی است که متوقف شده است، بنابراین عمل جراحی پلاستیک قابل اجراست.” 20 جراح برای کوچک کردن انگشتان او مشغول جراحی شدند. آنها 5 کیلوگرم استخوان و گوشت از دست او جدا کردند.مرحله دوم جراحی برای شکل دهی دستش به حالت عادی صورت گرفت.