رییس کنگره سالانه انجمن دندانپزشکی ایران گفت: مطالعات نشان می دهد که ‌سلامت دندان ها فقط در مسواک زدن خلاصه نمی شود بلکه فرهنگ غذایی نیز دراین امر بسیار اهمیت دارد.

دکتر محمد رضا طاهریان در گفت و گو با ایرنا اظهارداشت : باید در کنار مسواک زدن به فرهنگ و عادات غذایی هر منطقه نیز توجه کرد .
طاهریان اظهارداشت: در برخی مناطق ممکن است میزان خرید مسواک و خمیر دندان بیش از سایر مناطق باشد اما مشاهده می شود که پوسیدگی دندان ها در منطقه یاد شده بیشتر است که این موضوع در اکثر مواقع به علل مختلف از جمله فرهنگ و عادات غذایی باز می گردد.

وی به یک مطالعه در سال 86 اشاره کرد که در آن وضعیت دهان و دندان دو منطقه سیستان و بلوچستان و گیلان مورد بررسی قرار گرفت.

وی اظهارداشت : گیلانی ها بیشترین میزان خرید مسواک و خمیر دندان را در مقایسه با مناطقی مانند سیستان و بلوچستان داشته اند و در مقابل سیستان و بلوچستان از کمترین میزان این خرید برخوردار بوده است .

این دندانپزشک در ادامه گفت:‌ این در حالی است که به رغم مصرف بیشتر گیلانی ها از مسواک و خمیر دندان در این مطالعه مشاهده شده که پوسیدگی و مشکلات دندان آنها بیشتر از سیستان بلوچستان بوده است .

وی گفت:‌ این مطالعه نشان می دهد که عادات غذایی بر روی سلامت دندان ها بسیار تاثیر دارد و احتمالا عادات غذایی در گیلان به گونه ای است که سلامت دندان ها را به خطر می اندازد و باید در این راستا فرهنگ سازی شود .
طاهریان همچنین تاکید کرد:‌ نباید این نکته را فراموش کرد که گیلانی ها اگر بهداشت دهان و دندان را رعایت نمی کردند با توجه به عادات غذایی شان از وضعیت بدتری در خصوص دهان و دندان برخوردار می شدند.

وی همچنین اظهارداشت :‌ از نظر وضعیت بهداشت دهان و دندان هنوز به استانداردهای لازم نرسیده ایم.

سنگ کلیه چیست و چگونه تشکیل می‌شود؟
‌کلیه‌ها عمل تصفیه خون را با خارج کردن مقدار اضافی سدیم‌(‌نمک‌) ‌و دیگر مواد زائد و‌ ‌محلول در آب انجام می‌دهند.‌ ‌اشباع و غلیظ شدن ادرار باعث ته نشینی و رسوب‌ ‌ترکیبات آن در کلیه ها می شود و در نتیجه سنگ کلیه به وجود میآیدکه قابل حل در‌ ‌ادرار نیست.‌ ‌اجزای غیرقابل حل با هم جمع و تبدیل‌ ‌به سنگ سختی مــی‌‌شــونــد.‌ ‌اسـیــدی یــا قـلـیــایــی بــودن ادرار نـیــز بــاعـث تـشـکـیـل سنگ ‌می‌گردد.سنگ کلیه غالبا در کلیه‌ها به وجود میآید، اما‌ ‌می‌تواند درهر جای دیگری که مربوط به ادرار کردن است نیز تشکیل شود، مثلا در مثانه‌ ‌و یا درلوله‌های جمع‌کننده ‌ادرار که به مثانه متصل هستند.

نشانه‌های بیماری‌‌
نشانه‌ها هنگامی ظاهر می شود که سنگ جا‌به‌جا‌ ‌شود. این نشانه هاشامل‌ ‌درد زیاد، مانند درد زایمان می‌باشد (ابتدا درد‌کم و‌ ‌به مرور زمان دردبیشتر می شود.) محل درد در قسمت پایین شکم است و ممکن است تا‌ ‌کشاله ران نیز کشیده‌شود.‌‌حالت‌ ‌تهوع و استفراغ‌ ‌و‌ ‌معده درد، ‌عفونت‌، ‌تب، ‌سرماخوردگی، ‌وجودخون در ادرار‌، ‌کاهش دفع ادرار و یا قطع کامل‌ ‌آن‌، ‌درد در هنگام ادرار کردن‌،‌ادرار بودار‌، ‌ادرار تیره‌، ‌وجود چرک در ادرار‌و ‌نفخ از علائم آن می‌باشند.

درمان سنگ‌ ‌کلیه
از آنجایی که سنگ کلیه انواع مختلفی دارد،‌ ‌درمان هر کدام متفاوت است.‌ ‌درمان به وسیله تغییر عادات غذایی، درمان‌ ‌دارویی و یا جراحی انجام می‌شود.‌‌خوشبختانه بیشتر سنگ‌ها بدون نیاز به جراحی دفع‌ ‌می‌شوند. ولی برخی نگ‌ها هم به خودی خود خارج نمی‌شوند و به درمان دارویی مخصوص و‌ ‌در بعضی مواقع‌جراحی نیاز دارند.‌‌حدود 90 درصد از سنگ‌ها (با کمک دریافت‌ ‌مایعات) می توانند به راحتی دفع شوند.‌‌ اگر در گذشته سنگ کلیه داشته‌اید، این موارد را رعایت کنید‌:‌‌-‌داشتن رژیم متعادل که مقدار پروتئین حیوانی‌ ‌در آن کم باشد.‌- ‌دوری کردن از نوشیدن آب‌ ‌گریپ‌ ‌فروت‌- ‌نوشیدن آب‌ ‌لیموی‌ ‌تازه‌- ‌مشورت کردن باپزشک خود درباره مصرف‌ ‌مکمل‌های ویتامین واملاح.

ارائه تعریفی جامع برای کلمة ویتامین، عملاً غیر ممکن است. این کلمه در سال 1910م به وسیلة فونک اختراع شد. در این سال او توانست از پوستة برنج عنصر کریستالی را به دست بیاورد که از بیماری بری‌بری پیشگیری نموده و آن را درمان می‌کند (ناراحتی که زمانی اطلاعی از آن در دست نبود و بر اثر فقر ویتامین B ایجاد می‌شود).
ویت به این عنصر نام «آمین حیاتی» را داد که طبیعتاً اصطلاح ویتامین از کلمة آمین حیاتی گرفته شده و پس از آن این نام به مجموعة عناصر مورد نیاز فعالیت‌های حیاتی که بدن نمی‌تواند آنها را بسازد و بنابراین باید آنها را از طریق تغذیه بدست بیاورد اطلاق شد.
بنابراین، ویتامین عبارت است از عنصر ضروری برای فعالیت مناسب بدن و عامل حیاتی است که اغلب در مقادیر بسیار کم در مواد گیاهی و حیوانی وجود دارد. هر یک از ویتامین‌ها به نوعی به شکل کاتالیزورهای لازم برای ایجاد پدیده‌های مورد نیاز بدن و پدیده‌های تولید نسل نظیر تکثیر، رشد، گسترش، خفظ فعالیت حیاتی و غیره به کار می‌رود.
فقدان ویتامین‌ها نمونة کمبود ویتامین اسکوربوت است که از زمان‌های بسیار درو شناخته شده است.
روش‌ها درمانی که در دوران قدیم علیه این بیماری بکار می‌بردند، بسیار متغیر بوده (بدون اینکه هرگز کسی بتواند توجیه علمی برای این روش‌ها پیدا کند). «پلین» از علف بریتانیکا صحبت می‌کند (که بی شک نوعی ترشک بوده است)، داروئی که همراه با ژنتیان در یک رسالة پزشکی ایسلندی در قرن پانزدهم هم تجویز شده است. «ژاک کارتیه» گزارش داده که برخی از افراد مبتلا به اسکوربوت با مصرف دم کردة سوزن‌های کاج براساس دستور فارماکوپة هندی درمان شده‌اند و سرانجام، گروهی دیگر از خواص درمانی سنبل ختایی و… نام برده‌اند.
ولی همه باید تا قرن شانزدهم انتظار می‌کشیدند تا به تدریج به خواص میوه‌های خانوادة لیمو برای درمان این بیماری مشکوک شوند. اما این بیماری همچنان ملوانان کشتی‌های بادبانی را که ماه‌ها در دریا سفر می‌کردند و در طول سفر غذای آنها تنها از مواد کنسرو شده، آردی و نمک سود تشکیل می‌شد و از هر نوع میوه، سبزی‌های تاز و گوشت تازه محروم بودند، می‌کشت.
بایستی از تجربیات معاصر دکتر «آلن بومبار» که چند سالی است انجام شده، استفاده کنیم تا دریابیم که ادامة حیات افرادی که در دریا گم شده‌اند با استفاه از خود دریا که منبع ویتامین است (پلانکتونها) نیز امکان‌پذیر بوده است.
من واقعاً تعجب می‌کنم که چرا اندیشة صید ماهی تازه به مغز ملاحان قدیمی کشتی‌های بادبانی خطور نمی‌‌کرده است؟ خصوصاً که همة ما روغن جگر ماهی مورو را می‌شناسیم و از غنای آن از ویتامین‌های A و D آگاهیم. اما ماهی تازه دارای ویتامین‌های متعدد دیگری نیز هست. ضمناً باید این نکته را متذکر شوم که گوشت ماهی به صورت خام دارای آنزیمی به نام تیامیناز است که ویتامین B1 را از بین می‌برد (و البته این آنزیم بر اثر پختن می‌رود).
فقر ویتامین C تنها دلیل ایجاد اسکوربوت است که اگر ادامه پیدا کند، باعث پیدایش بیماری‌های شدید و سپس مرگ خواهد شد. در حالی که استفاده از تغذیه‌ای عادی همراه با گوشت و خصوصاً سبزی‌ها و میوه‌های تازه، افراد مبتلا به این ناراحتی را که بیماری بیش از حد در آنها پیشرفت نکرده باشد به سرعت بهبود می‌بخشد.
ابتلا به این بیماری منحصراً بر اثر فقر ویتامین C است (درست مثل بری بری که صرفاً به خاطر فقر ویتامین B راشیتیسم که به دلیل کمبود ویتامین D به وجود می‌آید).
پس از مدتی محققین متوجه شدند که با قرار دادن حیوانات تحت رژیم‌های غذایی خاصی که از نظر برخی ویتامین‌های مشخص دچار کمبود است، بیماری ایجاد میشود که بعدها آن را فقر ویتامین نامیدند.
فقر ویتامینی یک بیماری کاملاً مشخص بوده و ناراحتی‌ها و علائم خاص خود را دارد و تنها بر اثر فقدان یا کمبود یک ویتامین کاملاً مشخص ایجاد شده و ادامه می‌یابد (که البته تنها به وسیلة مصرف مجدد همان ویتامین درمان می‌شود).
بدین ترتیب، گروهی از ویتامین‌ها کشف شدند و نام‌های A، B، C، D، E و غیره را به خود اختصاص دادند. اما در هر یک از این گروه‌ها نیز ویتامین‌های مخلفی یافت شد که آنها را با ارقامی همراه با حرف مربوط به آن ویتامین مشخص کردند. به عنوان مثال، می‌توان از ویتامین B نام برد که خود به حدود پانزده ویتامین دیگر نظیر B1، B2، B3، B4، و…. تقسیم شده و هریک از آنها خاصیت و نقش ویژة خود را دارند.
البته اگر سعی کنیم ویتامین‌‌ها را به نوعی تعریف کنیم، شاید بتوان گفت که این عناصر یا بهتر از آن، عناصر حیاتی، برای ادامة حیات لازم بوده (تکثیر، رشد، حفظ و نگهداری، فعالیت، جذب و تحلیل و….) و به بدن امکان می‌دهند تا مواد غذایی را که دریافت می‌کند (عناصری را که از این ویتامین‌ها برخوردار هستند) به مقادیر بسیار کوچکی تبدیل کند که با نیازهای ارگانیکی او سازگاری داشته باشد. فقدان این عناصر حتی به صورت جزئی باعث ایجاد بیماری‌هایی می‌شود که ناراحتی‌ها و آسیب‌های خاص خود را در پی داشته و تنها با استفاده از ویتامین یا ویتامین‌هایی که کمبود آن ایجاد شده قابل درمان است.
دکتر «پومیه» در این مورد می‌گوید: «تعریفی جامع برای ویتامین‌ها وجود ندارد و تنها توضیحی که می‌توان برای آنها داد این است: دیگر عناصر در صورتی که بیش از حد مصرف شوند انسان را دچار ناراحتی می‌سازند، در حالی که اگر ویتامین‌ها مصرف نشوند، انسان بیمار خواهد شد.»
? ویتامین P یا روتین.
این ویتامین به ویتامین C2 (اسکولوزید) و ویتامین K (منادیون) بسیار نزدیک است، زیرا هر سة این ویتامینها ضد خونریزی بوده و شکنندگی مویرگها را درمان می‌کنند.
در عین حال، لازم به تذکر است که ویتامین K بیشتر ضد خونریزی و ویتامینهای C2 و P بیشتر داروی مویرگهای خونی هستند (شکنندگی، قابلیت نفوذ بیش از حد و خونمردگی بیش از حد یا ایجاد شده بر اثر علل جزئی).
? تعریف:
این عنصر در پاپریکا و آب لیمو تشخیص داده شده است.
ویتامین P (که هنوز هم گاهی به آن سیترین یا هسپردین گفته می‌شود)، یک فلاو محلول در آب است. این عنصر قابلیت نفوذ مویرگهای خونی را کاهش داده و در برخی حالتهای خونریزی، بعضی از پورپورها و در آب آوردن شکم نقش دارد. کبود آن در انسان شناخته نشده است.
? منابع:
مشتقات اصلی آن عبارتند از:
روتین (روتوزین) که از توتون و گندم سیاه استخراج می‌شود و آن را به شکل مصنوعی نیز می‌سازند. روتین همچنین در برگهای بنفشه، کاهو، سداب و غیره نیز یافت می‌شود.
هسپردین در پرتقال و لیمو.
اپی کاتشین در اقاقیا، زردآلو، بادام، پوست درخت بلوط و گرودو کولا.
فلوریدئوزین (فلوریدیزین) در ریشه‌های درخت گیلاس، گلابی و سیب موجود است.
لوکوسیانیدول در پوستة دانه‌های بادام زمینی یافت می‌شود.
برخی از متخصصین اسکولیوزید را نیز که از پوست بلوط هندی استخراج می‌شود و گروهی دیگر آن را به عنوان ویتامین C2 می‌شناسند، به این ویتامین مربوط می‌دانند.
? مقدار مصرف:
مقدار مصرف روازنة روتین 80 تا 100 سانتی گرم و مقدار اسکولوزید 2 تا 5 سانتی گرم می‌باشد.
در موارد اورژانس و حاد، می‌توان بین 50 میلیگرم تا 1 گرم را به صورت تزریق درون وریدی مورد استفاده قرار داد.
در موارد مزمن یا به عنوان پیشگیری (خانواده‌هایی که آمادگی ابتلاء دارند)، قرصهای 20 میلیگرمی روتین که غالباً با دیگر ویتامینهای نظیر روتین و مشتقات آن، سولوروتین، روتانکسول، روتوونسین، سیتروفلاونوئیدها، روتوزید، اسبریون، ونکاروتین، همولول، 1000 CPK و غیره همراه است، تجویز می‌شود.
قرصهای روتیلمون در مقادیر 50 میلی گرمی عرضه می‌شوند.
هیپرویتامینی P وجود ندارد.
? کاربردهای درمانی:
عناصر ویتامین P در مواردی مطرح شده‌اند که به نظر می‌رسد همراه با کاهش مقاومت مویرگها و قابلیت نفوذ بیش از حد در دیوارة آنها و خطر پارگی عروق باشد نظیر فشار خون بالا همراه با خونریزی پوست و لکه‌های قرمز، اشکالات ایجاد شده در عروق مغزی، بیماری شبکیه‌ای دیابتیک، پورپورا همراه با کاهش مقاومت عروق، التهاب مویرگها، خونریزی شبکیه و زیر بافت ملتحمه و…
همچنین، می‌توان آنها را در رابطه با پیشگیری هنگامی که نسبت به حالت خونریزی بر اثر شکنندگی یا قابلیت نفوذ بیش از حد مویرگها تردید وجود دارد مصرف کرد.
سوای آن، ویتامین P در اودمهای تغذیه‌ای نظیر فلبیتها، واریسها، سلولیت و غیره نیز توصیه شده است.
دکتر پومیه اطلاعات دقیقتری را ارائه می‌کند:
آرتریت، آب آوردن شکم بر اثر سیروز، شوکهای حاصله از عمل جراحی، ناراحتیهای پوستی دستگاه تناسلی زنانه، خونمردگی، اگزما، خون دماغ، اریتم گره‌ای، اریتودرمی، عبور سرم به داخل بافتها، آب سیاه، هموفیلی، سرفه همراه با خون، تمام خونریزیها، ترشح مایع سرمی، در حفرة مفصلی، فشار خون بالا (پیشگیری از اتفاقات عروقی)، نارسایی کبدی، التهاب عنبیه، بیماری بازدو، یائسگی، میگزدم، عمل جراحی (قبل از آن برای ایجا انعقاد)، ورم پردة شکمی، ذات‌الریه، پولی آرتریتهای مزمن، پزوریازیس خارش، پورپورای همراه با خونریزی، ورم شبکیه، روماتیسم تورمی، اسکوربوت، زخمهای واریسی.
? ویتامین N (اسید تیوتیک یا لیپوئیک)
این عنصر به سختی شناخته شده و می‌تواند به عنوان یک مادة تصفیه و پاکسازی خون و از بین برنده برخی بیماریها محسوب شود. این ویتامین همچنین سم‌زدا نیز می‌باشد.
? تعریف
به خاطر اسید تیوتیک یا لیپوئیک، این عنصر ضد اسید پیروویک بوده و به عبارت دیگر، مثل ویتامین B1 کمک می‌کند تا بدن اشخاصی که رژیم غذایی آنها بیش از حد از گلوسیدها غنی است، پاکسازی شود.
به نظر می‌رسد که این عنصر در پلی نوریتها (خصوصاً در رابطه با افراد الکلی و سیروز آنها)، دیابت همراه با اسیدوز و مسلماً برای افرادی که مقدرا چربی خون آنها بیش از حد است، قابل تجویز باشد.
? کاربردهای درمانی:
برخی افراد، این ویتامین را برای سم زدایی افراد الکلی و مبتلایان به بیماریهای کلیوی، بعضی فلجها و برخی ناراحتیهای معده- روده‌ای (افتادگی، تخمیر، احتباس، انسداد مجاری و…) توصیه می‌کنند.
به نظر اندیکس مرک، ویتامین N (اسید تیوتیک) یک نمک سدیم است که از میکرو ارگانیسمهای گیاهی و حیوانی استخراج می‌شود. این عنصر یک عامل رشد برای بسیاری از باکتریها و پروتوزوئرها می‌باشد. این ویتامین در آب غیر محلول و در چربی محلول است و برخی از متخصصین آن را در مواردی نظیر اختلال در فعالیت کبد، مرگ نسوج مغزی و مسمومیت به وسیلة قارچهای سمی آمانیت فالوئید تجویز می‌کنند.
? ویتامین I
? ویتامین I یا اینوزیتول
این ویتامین ضد بیماریهای غدد چربی بوده و یک عامل کاهش دهندة چربیهای بدن محسوب می‌شود که دارای خاصیت به حرکت درآوردن چربیها، محافظت از کبد، جلوگیری از تجمع چربیها در آن و تخریب آنها می‌باشد. این ویتامین به ویتامین J بسیار نزدیک می‌باشد و در برخی موارد تحت عنوان قدیمی ویتامین B7 با آن اشتباه گرفته می‌شود.
? کاربردهای درمانی:
این عنصر یک داروی فسفاتة جایگزین کننده و تقویت کنندة سیستم اعصاب و تغذیه می‌باشد. بنابراین ، ویتامین I را در رابطه با تمام بیماریهایی که مربوط به نارسایی استرهای فسفری ارگانیکی در رژیم غذایی باشند، یا بیماریهایی نظیر موارد زیر به کار می‌برند: جذب و تحلیل ناقص این استرها به خاطر دوران نقاهت، کار فکری بیش از حد، بارداری یا شیر دادن، کند شدن رشد، حالات ناراحتیها عصبی و افسردگی (خصوصاً ناراحتیهای روانی سالخوردگان)، بی‌اشتهایی، کند ذهنی، اختلال در چربی خون، ناراحتیهای متابولیکی چربیها (خصوصاً کار بیش از حد کبد و بیماریهای غدد چربی کبد)، بیماریهای مربوط به خونریزی، کند ذهنی و نارس بودن نوزادان، کم خونی مربوط به کمبودها.
همچنین آن را در رابطه با ناراحتیهایی که بر اثر مصرف سولفامیدها ایجاد می‌شود نیز توصیه می‌کنند، زیرا ویتامین I در اینگونه حالتها مانند یک ضد سولفامید واقعی عمل می‌کند. علاوه بر آن، این عنصر منبسط کنندة عروق مغزی و فعال کنندة جریان خون است که در رابط با آرتریواسکلروز، آترواسکلروز، نارسایی شریانی و وریدی محیطی، آرتریت، بیماریهای وریدی- واریسی و پس از ابتلاء به فلبیت، اکروسیانوز، مورمور شدن، سرمازدگی، طاسی، ریزش مو، افزایش بیش از حد کلسترول در خون، سیزورها، انفارکتوس و فلج نیمة بدن، برخی از انواع آسم وضعف روده‌ای، آنژین صدری، تهوع ناشی از استونمی، هپاتیتهای سمی- عفونی، کم خونیهای مربوط به کمبود و… به کار می‌رود.
? منابع:
ویتامین I را در منابع ذخیره‌ای گیاهان (غده‌های زیرزمینی، دانه‌های غلات و غیره) و گندم، قلب، اسفناج، شیر، مخمر آبجو، ذرت، ملاس نیشکر، سویا، ماست و مسلماً در غلات جوانه زده می‌توان یافت.
? مقدار مصرف:
آن را در داروخانه‌ها به عنوان دیلکس پال، اینوزیتول- کولین، متیکول، کالئون نیسیت (که در این مورد به عنوان یک منبسط کنندة عروق و فعال کنندة گردش خون ضمن تنظیم متابولیسم لیپیدها عمل می‌کند)، اینوزیتوکلسیم، فیتین، فوسبیوز، فیتوکلسین، وژفوس و… عرضه می‌کنند.
ویتامین I به صورت قرص، گرانول و غیره موجود بوده و مقدار تجویز آن 50/0 تا 2 گرم در روز می‌باشد.
در اکثر این داروها (متیکول، متیونین- اسنوزیتول- کولین و…) چندین ویتامین خصوصاً ویتامینهای I و J که خیلی به یکدیگر نزدیک هستند مخلوط می‌شوند.
? ویتامین M یا استیگماسترول.
برای مدتی طولانی، این ویتامین با ویتامین B9 یا L1 به خاطر شباهت زیاد آنها اشتباه گرفته می‌شد. این ماده مقدار چربی موجود در خون را به حالت طبیعی باز می‌گرداند. ویتامین M از مشتقات سیتوسترولها است.
این ویتامین ضد چین و چروک است ولی در معالجات رایج نه خیلی شناخته و نه خیلی مصرف می‌شود. تنها چند تن از نویسندگان بدون آنکه به مطالعة عمیقی بپردازند، در مورد آن صحبت کرده‌اند.
? منابع:
این ویتامین را در برگهای چغندر، کرفس، کلم پیچ، خامه، آندیو، ملاس نیشکر، شلغم، و غیره می‌توان یافت.
? کاربردهای درمانی:
معمولاً فقر ویتامینی M در سلولیتهای تورمی پس از فلبیت، آرتروز مفصل ران، تأخیر در رشد، کاهش نیروی عضلانی، دردهای عصبی سر- شانه‌ای، سیاتیکها، اسکلرودرمی (ویتامین B10 یا H2)، اسپوندیلوز ریزوملیک و افزایش چربی خون مشاهده می‌شود(B.i.A.N).
طبق نوشتة اندیکس مرک، این عنصر در آب غیرمحلول و در حلالهای شیمیایی معمول محلول است. معمولاً آن را از مخلوط فیتوسترول سویا و باقلای کالا بار استخراج می‌کنند.
? ویتامین F یا ویتامین ضد اگزما
تحت این عنوان، اسیدهای چرب غیر اشباعی قرار می‌گیرند که نمی‌توان آنها را در لابراتوار تولید کرد. از بین این اسیدها می‌توان از اسیدهای لینولئیک، لینولنیک، آراکونودیک، و اکسنیک نام برد.
? کاربردهای درمانی:
قبل از هر چیز، در رابطه با اگزمای کودکان و نوزادان به کار می‌رود که پومیه موارد ذیل را نیز به آن افزوده است:
آبسه، اکنه، شیر دادن، سوختگی، رشد، اگزما، سرمازدگی، دمل و کورک، شقاق، زرد زخم، نفریت، زخمهای کم نیرو، خارش مقعدی- تناسلی، پزوریازیس، رادیو- درمیتها، ورح حفرة بینی- حلق که مجدداً در کودکان عود کند، خشکی پوست، نازایی، ناراحتیهای مربوط به تولید نسل و…
? در مصارف خوراکی: اگزمای نوزادان، دمل و کورک، زخمهای کهنه، پزوریازیس و زخمهای واریسی.
? مقدار مصرف:
از نظر تجارتی ویتامین F در مقادیر 60 تا 120 قطره در روز و کپسولهای معادل با 15 قطره (ویتامین F- گرمی) موجود است.
? منابع:
آن را می‌توان در برخی از روغنهای گیاهی نظیر بادام زمینی، کولزا، کتان و سویا یافت.

منبع:آژانس بدنسازی ایرانیان

جراحان کانادایی، هنگام جراحی شاهد خونریزی بیماری شدند که خون وی به طرز باور نکردنی به رنگ سبز تیره بود.

شاید علم با خیلی از ‌فیلم‌های تخیلی موافق نباشد، اما بسیاری از اتفاقاتی که در این نوع فیلم‌ها مشاهده می‌شود، می‌تواند روزی به واقعیت تبدیل شود. شاید مجموعه تلویزیونی پیشتازان فضا را به خاطر داشته باشید.

یکی از شخصیت‌های این فیلم اسپاک نام داشت و از نژاد ولکان‌ها بود. ولکان نام سیاره‌ای بود که با زمین در صلح به سر می‌برد. اسپاک علاوه بر داشتن گوش‌های تیز و مدل موی خاص، خونی به رنگ سبز داشت که موجب قدرت وی می‌شد. با دیدن این سریال کمتر کسی فکر می‌کرد خون سبز رنگ در بدن انسان وجود داشته باشد اما به تازگی گروهی از جراحان کانادایی هنگام جراحی شاهد خونریزی بیماری شدند که به طرز باور نکردنی به رنگ سبز تیره بود؛ درست مثل آقای اسپاک!

دکتر استفان شوارتز، دکتر آلنا فلکسمن و تیم همراهشان در بیمارستان سنت پل واقع در ونکوور کانادا هر چند با دیدن چنین صحنه‌ای کاملاً شگفت‌زده شدند، اما پس از انجام آزمایش‌های بالینی دریافتند در این مورد خاص، رنگ خون غیر طبیعی بیمار به دلیل داروهایی بوده که برای درمان میگرن خود استفاده می‌کرده است.

پزشکان کانادایی پس از انجام آزمایش‌های بالینی دریافتند رنگ خون غیر طبیعی بیمار به دلیل داروهایی بوده که برای درمان میگرن خود استفاده می‌کرده است.همین باعث ایجاد شرایطی شده که به آن «سولف ‌هموگلوبینمی» می‌گویند.

سولف هموگلوبین در اثر مصرف برخی داروها در خون به وجود می آید. بدین ترتیب که سولفور موجود در بعضی داروها وارد جریان خون شده و با هموگلوبین موجود در گلبول های قرمز خون ترکیب می شود و در نتیجه مانع از اتصال اکسیژن به هموگلوبین می گردد. در این حالت رنگ هموگلوبین سبز می شود.

داستان از آنجا شروع شد که این مرد 42 ساله در حالی که روی صندلی نشسته بود، به خواب رفته و به زمین می‌افتد. در اثر این زمین خوردگی هر دو پای این فرد دچار آسیب جدی می‌شود، به طوری که پزشکان شبانه مجبور به جراحی فاشیوتومی ‌می‌شوند. در این نوع جراحی لایه فیبری بریده می‌شود تا فشار یا کشش از بین برود و جریان خون دچار اشکال نشود.

نیاز به این نوع جراحی در مواردی است که بیمار دچار سندرم کمپارتمان (compartment syndrome) شده است. در این بیماری، فشار در یکی از فضاهای بسته در بدن بالا می‌رود. به عنوان مثال به دنبال شکستگی بسته به دلیل خونریزی ناشی از پاره شدن عروق اطراف استخوان، خون در فضای عضلات تجمع کرده و فشار آن محل را بالا می‌برد. بالا رفتن فشار در فضای بسته موجب قطع خون‌رسانی به عضلات موجود در آن فضا شده و به همین دلیل جراحی فاشیوتومی انجام می‌شود. البته عمل جراحی پای این مرد با موفقیت انجام شد و جریان و رنگ خونش با مصرف دارو به حالت طبیعی بازگشت.

خیلی زود معلوم شد این بیمار مقدار بسیار زیادی سوماتریپتان 200 میلی‌گرم مصرف کرده است. این دارو برای درمان میگرن استفاده می‌شود. همین باعث ایجاد شرایطی شده که به آن «سولف ‌هموگلوبینمی» (sulfhemoglobinemia) می‌گویند.

سولف هموگلوبین در اثر مصرف برخی داروها در خون به وجود می آید. بدین ترتیب که سولفور موجود در بعضی داروها وارد جریان خون شده و با هموگلوبین موجود در گلبول های قرمز خون ترکیب می شود و در نتیجه مانع از اتصال اکسیژن به هموگلوبین می گردد. در این حالت رنگ هموگلوبین سبز می شود.

نشریه لنست در گزارش خود آورده است که بیمار بدون هیچ مشکلی بهبود یافته است، زیرا مصرف سوماتریپتان را قطع کرده و پس از گذشت 5 هفته از آخرین مصرف، هیچ سولف ‌هموگلوبینی در خونش یافت نشده است.

خون سبز این مرد همه را به یاد آقای اسپاک در سریال پیشتازان فضا می‌اندازد. بر اساس این سریال علمی تخیلی، علت رنگ خون سبز آقای اسپاک مربوط به عامل حمل کننده اکسیژن می‌شد که به جای آهن، مس بود. هر چند رنگ خون سبز را می‌توان در گونه‌های خاصی مانند کرم دریایی یافت، اما این موضوع هیچ گاه در موارد پزشکی دیده نشده بود.

نسرین خسروشاهی

مردی با بزرگ ترین دست جهان برای برگشت به زندگی عادی خود، به زیر تیغ جراحان پلاستیک رفت.

لیو هوآ (Liu Hua) زمانی که به دنیا آمد، انگشت شست، انگشت نشانه و میانی دست چپش بزرگ تر از حالت معمول بود. او الان 24 ساله است.علت آن بیماری ناشناخته ای اعلام شد و این در حالی بود که استخوان و بافت نرم دست او با سرعت باورنکردنی ای رشد می کرد. رشد سه انگشت و دست لیو تأثیر عجیبی در زندگی اش ایجاد کرده بود.

زمانی که لیو در بیمارستانی در شانگهای بستری شده بود، انگشت شست دست چپ او حدود 26 سانتیمتر، انگشت اشاره اش 30 سانتیمتر و انگشت میانی اش 15 سانتیمتر گزارش شد. وزن کلی دست چپ او حدود 10 کیلوگرم اعلام شده بود.

به گفته مدیر بیمارستان این بزرگ ترین دست در جهان بود. او همچنین ادامه داد: “رشد دست لیو چند سالی است که متوقف شده است، بنابراین عمل جراحی پلاستیک قابل اجراست.” 20 جراح برای کوچک کردن انگشتان او مشغول جراحی شدند. آنها 5 کیلوگرم استخوان و گوشت از دست او جدا کردند.مرحله دوم جراحی برای شکل دهی دستش به حالت عادی صورت گرفت.

وعده های غذایی که حاوی درصد بالایی از قندهای ساده می باشند(کیک شکلات قند وشکر)سبب افزایش ترشح انسولین در بدن وکاهش استخوان وذخیره سازی آن در بافت های نرم می گردند
بنابراین افزایش مصرف قند در رژیم روزانه سبب جلوگیری از جذب کلسیم خوراکی می شود
افزایش چربی نیز موجب کاهش جذب کلسیم می گردد
به همین دلیل همواره به افراد مبتلا به پوکی استخوان توصیه میشود در مصرف قند وچربی محتاط باشند.

متخصصان خرمالو را سرشار از مواد مغذی ونیز میوهای ضد بیماری وسرطان معرفی میکنند
این میوه خوش طعم چربی خون را نیز کاهش میدهد
خرمالو به دلیل هضم آسان وداشتن آنتی اکسیدان برای سالمندان مفید است
100 گرم خرمالو دارای 80 کیلو کالری انرژی 19 گرم کربوهیدرات 30میلی گرم کلسیم 5/2 میلی گرم آهن و310میلی گرم پتاسیم است
تحقیقات جدید حاکی از ان است که خوردن 1 عدد خرمالو در روز خطر ابتلا به گرفتگی عروق وسکته های مغزی را کاهش میدهد
وبه دلیل داشتن مقادیر مناسبی از پتاسیم برای افراد دارای فشار خون بالا مناسب است
ناگفته نماند این میوه در تقویت بینایی نیز موثر است

بیمار‌ی‌های پوستی، برخلاف آن چه عموم مردم تصور می‌کنند گاهی کشنده، گاهی ناتوان‌کننده و گاهی بسیار پرهزینه‌اند. متخصص پوست و استادیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی از مشکلات این بیماران می‌گوید.

صحبت از بیماری صعب العلاج که می‌شود، همه یاد سرطان می‌افتند و وقتی بحث بیماری‌های خاص پیش می‌آید بیماری‌هایی مثل‌ام اس و هموفیلی به ذهن آدم می‌رسد. اما آیا تا به حال فکر کرده‌اید که بیماری‌های پوستی هم ممکن است صعب العلاج باشند؟

حقیقت آن است که برخی بیماری‌های پوستی تا پایان عمر با افراد باقی می‌مانند و ممکن است به حدی شدید باشند که حتی زندگی بیماران را به مخاطره بیندازند. اشخاص مبتلا به این نوع بیماری‌ها باید تا پایان عمر تحت درمان قرار بگیرند؛ درمان‌هایی که گاه کم هزینه هم نیستند. اما در این میان هیچ نهادی نیست که از بیماران پوستی حمایت کند، چرا که باور عموم بر این است که بیماری‌های پوستی فقط مشکلات مربوط به زیبایی ظاهری هستند. دکتر بهروز باریک بین، متخصص پوست و استادیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی از برخی ناگفته‌ها درباره بیماران پوستی صحبت می‌کند.

درباره بیماری‌های پوستی دو دیدگاه متفاوت وجود دارد، اغلب مردم فکر می‌کنند که بیماری‌های پوستی، فقط به مسائل زیبایی محدود می‌شوند و گروهی برعکس، تصور می‌کنند مشکلات پوستی، مشکلات بزرگی همچون سوختگی‌های شدید هستند. این ذهنیت تا چه حد درست است؟

بهتر است برای شروع، بیماری‌های پوستی را به دو‌دسته تقسیم کنیم: یک دسته از مسائل پوستی فقط به زیبایی مربوط می‌شود و در این مورد هم پیشگیری و هم درمان جایگاه خاص خود را دارد، مثلا بعضی از افراد برای پیشگیری از پیری زودرس پوست و یا درمان لک‌های پوستی به پزشک مراجعه می‌کنند؛ اما بسیاری از بیمارانی که به متخصصان پوست مراجعه می‌کنند با مشکلات جدی‌تری روبه‌رو هستند که می‌تواند حتی عملکرد اجتماعی آن‌ها را به شدت تحت‌تأثیر قرار دهد. بنابر این بیماری‌های پوست نیز مانند بیماری‌های دیگر اعضای بدن انسان، طیف گسترده‌ای دارند که از یک آکنه یا جوش غرور جوانی تا سرطان کشنده پوست متغیر است.

منظورتان از اینکه عملکرد اجتماعی افراد مختل می‌شود چیست؟
بعضی از بیماری‌های پوستی به‌دلیل ظاهر بدی که ایجاد می‌کنند، ممکن است فرد را به انزوا کشانده و موجب افسردگی شدید بیمار شوند. حتی گاهی بعضی از افراد شغل خود را به خاطر بیماری پوستی از دست می‌دهند. البته همه این بیماری‌ها خطرناک نیستند و گاهی فقط ظاهر بد آنهاست که فرد را آزار داده و مجبور به کناره‌گیری از دیگران می‌کند، مثلا ویتیلیگو یا لک و پیس، بیماری مسری یا خطرناکی نیست ولی به زیبایی ظاهری فرد آسیب می‌زند. از طرفی استرس‌های روحی، خود تاثیر زیادی بر بیماری‌های پوستی دارند و موجب بدتر شدن آنها می‌شوند. مثلا فردی که مبتلا به بیماری خود ایمنی پوستی است و بیماری او با درمان تحت کنترل درآمده، ممکن است با یک استرس بزرگ روحی به حدی بدتر شود که به بستری در بیمارستان نیاز پیدا کند.

به نظر شما در این مورد چه کسی مقصر است؟ آیا پزشکان مقصرند که به بیماران آگاهی کافی نمی‌دهند، یا خود بیمار که مشکلش را بزرگ‌تر از آنچه هست تصور می‌کند، یا اجتماع که برخورد بدی با این موضوع دارد؟

من فکر می‌کنم مجموعه‌ای از این عوامل را باید در این مورد دخیل دانست و پزشکان و رسانه‌ها نیز وظیفه دارند با آگاهی دادن بیشتر به مردم، به حل این مشکلات کمک کنند. البته خانواده بیمار نیز در این میان نقش مهمی دارد و باید با کمک و حمایت بیمار به کاهش اضطراب روحی و حفظ اعتماد به نفس فرد کمک کند. بد نیست بدانید همه بیماری‌های پوستی که ظاهر بدی دارند مسری نیستند و فقط بعضی از آن‌ها برای اطرافیان خطر واگیری دارند که در این مورد نیز اغلب پای عوامل عفونی در میان است، مثلا بیماری‌هایی مثل زردزخم یا تبخال می‌توانند به دیگران هم سرایت کنند.

آیا بیماری‌های پوستی ممکن‌است حیات فرد را هم تهدید کند؟
بله. سرطان‌های بدخیم پوست ممکن است زندگی بیمار را به مخاطره بیندازند. شایع‌ترین سرطان انسان، نوعی از سرطان پوست به نام سرطان سلول‌های پایه‌ای است. این سرطان اگر به موقع درمان شود به‌طور کامل بهبود می‌یابد، اما اگر طول بکشد ممکن است به جاهای دیگر بدن نیز گسترش یافته و خطر مرگ داشته باشد، مثلا من بیماری دیدم که به سرطان پوست سر مبتلا بود اما آن قدر دیر برای درمان مراجعه کرده بود که سرطان به استخوان‌های جمجمه و سلول‌های مغز او نیز سرایت کرده و موجب فلج شدن وی شده بود.

ممکن است فردی بعد از ابتلا به یک نوع بیماری پوستی تا پایان عمر با آن دست به گریبان باشد؟
بله. گروهی از بیماری‌های مزمن پوستی همواره نیازمند مراقبت و پیگیری هستند که از جمله آن‌ها می‌توانیم بیماری‌های خودایمنی تاول‌زا مثل پمفیگوس را نام ببریم که در کشور ما شیوع زیادی دارند. پمفیگوس نوعی بیماری است که در آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه به سلول‌های پوست و مخاط حمله می‌کند و باعث ایجاد زخم‌هایی در پوست و مخاط (مثلا داخل دهان) می‌شود. این بیماری اگر به موقع تحت درمان قرار نگیرد می‌تواند زندگی فرد را تهدید کند در حالی که درمان به موقع آن می‌تواند در درازمدت به بهبود فرد کمک کند که حتی دیگر نیازی به مصرف دارو هم نباشد.
پسوریازیس نمونه دیگری از بیماری‌های مزمن پوستی است که حدود 2 درصد افراد جامعه را درگیر می‌کند و افرادی که به این بیماری مبتلا می‌شوند، اگرچه هیچ وقت در معرض خطر جانی قرار نمی‌گیرند اما کاملا از نظر ظاهری دچار مشکل می‌شوند. این بیماری می‌تواند علاوه بر پوست، مفاصل را نیز درگیر کند و اگر به موقع تحت درمان قرار نگیرد فرد را دچار بد شکلی، محدودیت و ناتوانی‌های دائمی در مفاصل می‌کند.

درمان بیماری‌های مزمن پوستی هزینه‌های هنگفتی هم دارد؟
متأسفانه بسیاری از بیماری‌های پوستی درمان‌های گران قیمتی دارند مثلا افراد مبتلا به پمفیگوس برای تهیه داروی سل سپت مشکلات زیادی دارند. سل سپت با ضعیف کردن سیستم ایمنی، مانع از حمله این سیستم به پوست و مخاط می‌شود و شدت بیماری پمفیگوس را کم می‌کند. البته داروی اصلی در درمان پمفیگوس کورتون است که چندان گران قیمت نیست اما برای اینکه پزشک بتواند کورتون کمتری برای بیمار تجویز کند و از عوارض جانبی این دارو بکاهد، ناگزیر باید از داروهای کمکی مانند سل سپت استفاده کند تا سیستم ایمنی فرد را آرام کند.

آیا بیماران می‌توانند این داروها را با بیمه تهیه کنند؟
بعضی از این داروها هم اکنون در کشور خودمان تولید می‌شوند اما متأسفانه تحت پوشش بیمه نیستند. اگر شرکت‌های بیمه به اهمیت این داروها در درمان بیماری‌های صعب العلاج پوستی پی ببرند شاید بتوانند با تحت پوشش قرار دادن آنها کمک شایانی به جمعیت بیماران پوستی بکنند. مثلا داروی اینفلیکسی مب می‌تواند به بیماری که مبتلا به پسوریازیس منتشر پوستی و مفصلی است کمک بزرگی کند. اما متأسفانه هزینه درمان با این دارو بسیار گران تمام می‌شود و اغلب بیمه‌ها نیز هزینه این دارو را تقبل نمی‌کنند و در حال حاضر فقط بیمه نیروهای مسلح این دارو را تحت پوشش خود قرار داده است. بنابر این جا دارد از شرکت‌های بیمه تقاضا کنیم با پوشش این داروها به بیماران مزمن پوستی مانند مبتلایان به پسوریازیس و پمفیگوس کمک بیشتری کنند.

چرا این داروها قیمتی به این گرانی دارند؟
این داروها از دسته داروهای بیولوژیک هستند. فناوری ساخت این داروها بسیار پیچیده است و در کل دنیا فقط 1 یا 2 کمپانی این داروها را تولید می‌کنند. با توجه به تاثیر فراوان این داروها، حتی اگر امکان فراهم کردن آنها برای همه بیماران نباشد، وزارت بهداشت می‌تواند کمیسیون‌هایی تشکیل بدهد که افرادی را که حقیقتا نیازمند این داروها هستند شناسایی و به آنها کمک کند.

در حال حاضر انجمن یا گروهی هست که از بیماران پوستی حمایت کند؟
متأسفانه خیر. وجود نگاه لوکس به بیماری‌های پوستی باعث شده که بیماران پوستی از حمایت‌های وزارت بهداشت و سازمان‌های مربوطه و به ویژه شرکت‌های بیمه محروم شوند. حتی نهادهایی که به بیماران سرطانی کمک می‌کنند، اقدامات بسیار کمی در مورد سرطان پوست انجام داده‌اند و آن را یک بیماری بی‌دردسر و کم خطر می‌دانند.
به نظر من بیماران پوستی باید دور هم جمع شوند و با ایجاد انجمن‌هایی از خود و دیگر بیماران مشابه‌خود حمایت کنند و اگر چنین اتفاقی بیفتد، دولت نیز درصدد حمایت از این افراد برخواهد آمد. ارگان‌های حمایتی باید بدانند که بیماری‌های پوستی هم می‌توانند زندگی اجتماعی و عملکرد سالم افراد را در اجتماع تحت‌تأثیر قرار بدهند.

ما در کشورمان نهادی به نام بنیاد امور بیماری‌های خاص داریم که خود را متولی کمک به بیماران خاص می‌داند. به نظر شما بیماری‌های پوستی نیز می‌توانند در تعریف بیماری‌های خاص قرار بگیرند و حمایت بنیاد امور بیماری‌های خاص را جلب کنند؟

بیماران پوستی چه از نظر تامین هزینه درمان و چه از نظر حمایت روانی نیازمند حمایت این بنیاد هستند و از آن گذشته در کشور ما تحقیقات اندکی بر روی این بیماری‌ها صورت گرفته و انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه نیز با حمایت چنین نهادهایی امکان پذیر می‌شود. به این ترتیب بدون وابستگی به دولت می‌توان پژوهش کرد.

به نظر شما کدام بیماری‌های پوستی «خاص» هستند؟
بیماری‌های مهم پوستی که در حیطه بیماری‌های خاص قرار می‌گیرند، شامل ویتیلیگو، که می‌تواند از نظر روحی برای بیماران بسیار مشکل زا باشد، بیماری‌های خود ایمنی پوستی مثل پسوریازیس، پمفیگوس و بولوس پمفیگوئید و بیماری‌های بدخیم پوستی مثل سرطان پوست هستند. البته نمی‌توان گفت بیماری‌های دیگر پوستی از کمک چنین ارگان‌هایی بی‌نیاز هستند چرا که حتی گاهی یک اگزمای پوستی می‌تواند بسیار شدید و غیرقابل کنترل باشد. این بیماران نیز به‌طور خاص به حمایت نیاز دارند

دکتر مهرشاد پورسع ید اصفهان ی ط ی مصاحبه ای، به مبتلایان آرتروز زانو توصیه ها یی
نموده اند که در متن زیر می خوانیم.
آقای دکتر، اگر بیماران مبتلا به آرتروز زانو بخواهند ورزش کنند ی ا برا ی دردشان
ورزش درمانی انجام دهند، چه کار باید بکنند؟
مانند هر ورزش د یگر یا هر نسخه ای که برا ی درمان ی ا کاهش درد ب یماران تجو یز
م ی شود، با ید هر فردی به طور مجزا مورد ارزیابی و بررسی قرار گیرد و بر اساس توانایی و آمادگی جسمان ی مانند
استقامت قلب و تنفس، قدرت عضلات، ترک ی ب بدن و انعطاف پذ یری اش برا ی او نسخه ورزش ی نوشته شود . از
همه مهم تر این است که باید معاینه کامل انجام شود و از هر نظر مشکل بیمار مشخص شود.
برای مثال اگر خانم ی 55 ساله، با قد 165 سانت ی متر و وزن 75 کیلوگرم که تا به حال ورزش آنچنانی نم ی کرده و از
نظر قلب و عروق و تنفس و بیماری ها ی د یگر مشکلی ندارد و به آرتروز زانو مبتلا می باشد، مای ل باشد که در کنار
درما نهای معمول، به ورزش درمانی نیز بپردازد، به ایشان چه نسخه ای پیشنهاد م ی کنید؟
بای د وزن ی حداکثر در حدود 68 کیلوگرم داشته ، (BMI) ببینید، ا ین خانم با توجه به قد و وزن و نما ی ه توده بدن
باشد. بنابرا ین حدود هفت ک یلوگرم اضافه وزن دارد . همه م یدانیم که اضافه وزن از علل ابتلا به آرتروز و بیمار ی
های مفاصل است . لذا ابتدا با ید به این خانم توصیه کنیم که با توجه به رژ ی م غذا یی و نوع ورزش، وزن خود را کم
کنند. برای وزن کم کردن با ید به ورز شهایی مانند پیاد هروی یا طنا بزدن یا دویدن آهسته بپردازد و با شدت ی ای ن
کار را انجام دهد که ضربان قلب او به 60 درصد ضربان قلبش برسد. اما چون ایشان به آرتروز مبتلا هستند، بهتر
است از ورزش هایی مانند شنا برا ی کاهش وزن استفاده کنند که اگرچه میزان کاهش وزن شان ممکن است کمتر
از پ یاده روی باشد، اما برا ی مفاصل شان بهتر است. اما با رعایت مواردی و در صورتی که شدت آرتروزشان در حد
متوسط و خف یف باشد، م ی توانند از پ یاده روی نیز بهره ببرند، چون همه مردم ممکن است از امکانات استخر نتوانند
استفاده کنند.
آقای دکتر، گفتید 60 درصد حداکثر ضربان قلب. چه طور آن را حساب کنیم؟
سوال خ یلی خوب ی کرد ید. اول ا ین که حداکثر ضربان قلب را م ی توان از ا ی ن فرمول به دست آورد : سن منها ی
0 ضرب م ی / 220 ، هر عدد ی که به دست آمد به معن ی حداکثر ضربان قلب هر فرد است . سپس ا ی ن عدد را در 6
کنیم که می شود 60 درصد حداکثر ضربان قلب.
برای این خانم، ضربان قلب با ورزشی مانند پیاد هروی باید به عدد 99 یا 100 برسد.
ایشان م ی توانند سرعت پ یاده روی خود را تنظ یم کنند تا ضربان قلبش به این عدد برسد و سپس این سرعت را به
یاد داشته باشند تا در زمان بعدی نیز با همین سرعت به ورزش پیاد هروی بپردازند.
درباره ورزش تقویت عضلات گفتید. برای بیمار مبتلا به آرتروز زانو چه توصیه ورزشی دارید؟
نکته مهم و جالب ی در ا ین موضوع نهفته است و آن هم این است که ما با چند ورزش م ی
توانیم عضلات خود را تقو یت کن یم. یکی از ای ن ورز شها، ورز ش ها ی ایزومتری ک اس ت
که ب یش از همه برا ی مبتلایان به آرتروز مناسب است. برای مثال، ا ی ن خانم م ی توانند
برای کاهش درد و فشار رو ی مفصل، رو ی زم ین بنش ینند و پا ی خود را دراز کنند و به
حالتی قرار گ یرند که به مفصل شان فشار ی وارد نیاید. سپس به حالت در جا عضله جلو ی
ران خود را منقبض کنند و تا 10 شماره به همین حالت نگه دارند.
م ی توانند برا ی مثال، صبح سه بار، ظهر سه بار و شب هم سه بار این کار را انجام دهند . البته در روزها ی ابتدا یی
بهتر است ز یاد به اندام هایشان فشار وارد نیاورند و به تدریج و به صورت هفت های یک بار، شدت ی ا مدت تمر ین را
به مقدار 10 تا 20 درصد افزایش دهند.
ورز شهای ایزومتریک یعنی انقباض عضلات بدون تغییر طول آن و حرکت مفاصل؟
بله، دق یقا هم ین طور است. در حقیقت این نوع ورز شها ضمن تقویت عضلات موجب می شوند به مفاصل فشار ی
وارد ن یاید. تقویت عضلات هم موجب م ی شود وزن اندام های فوقانی به روی مفصل نیفتد بلکه عضلات بار آن ها را
به دوش بکشند.
آیا فقط همین نوع ورزش است یا برای عضلات دیگر هم پیشنهاد م ی کنید؟
در حق یقت، ا ین نوع ورزش برا ی عضله چهار سر ران یا جلوی ران است. برای پشت ران هم می توان عضله پشت
ران را منقبض کرد و به طور مشابه با تعداد و مدت گفته شده عمل کرد.
البته به صورت د یگر هم م ی توان ورزش ایزومتریک را انجام داد، به این صورت که دو سر پارچه بلند ی را به هم
گره زده و یک پا یه صندلی را از آن عبور داده و روی زمین می گذاریم و سپس در حالی که دست خود را به صندل ی
گرفته ایم و آن را ثابت نگه داشته ایم، یک پای خود را از درون این پارچه عبور م ی ده یم و در جهات گوناگون به
آن فشار وارد م ی کنیم.
برای کسانی که می توانند از استخر استفاده کنند، چه توصیه ای دارید؟
در هنگام شنا نیز م ی توانیم در قسمت کم عمق استخر قرار گرفته و به مدت 15 دقیقه در مس یر عرض استخر راه
برویم. این کار موجب م ی شود بدون وارد آمدن فشار بر مفصل زانو ی مبتلا به
آرتروز، عضلات اطراف زانو تقو ی ت شود تا وزن اندام ها ی فوقان ی به زانو وارد
نیاید.
البته با ید آزمون قلب ی و تنفس ی از بیمار گرفته شود تا بر اساس تحمل او، شدت و
مدت راه رفتن در استخر ی ا شنا کردن مشخص شود، چون ممکن است فرد ی
بتواند بدون احساس درد مفاصل در استخر شنا کند، اما استقامت قلب ی و تنفسی
به او اجازه شنا کردن را در این حد ندهد.
دکتر هومن خلیقی

در فصل سرما و به خصوص در شرا یطى نظی ر امسال که آلودگى هوا در وضع یت نامطلوبى است، آمار ش یوع
بیمارى هاى فصلى مانند سرماخوردگى ، آنفلوآنزا و همچن ین انواع بیمارى هاى ریوى و تنفسى چند ین برابر ی ک
زمستان معمولى اعلام شده است . حال مسئله اینجا است که به طور کلى بیمارى گذشته از تأث یرات جسمى
ناخوشایندى که براى فرد به همراه مى آورد، س یستم عادى زندگى او را نیز برهم مى ر ی زد. هنگامى که ی ک فرد
بزرگسال خانواده بیمار مى شود، کل یه امورى که توسط او، چه در خانه و چه در اجتماع صورت مى پذ یرفته، دچار
اختلال م ی گردد یا از ک یفی ت قبل ى آن کاسته مى شود . همان طور که مى دان ی د سرماخوردگى ها داراى تنوع
بسیارى هستند ولى اغلب مردم به محض بروز علائم سرماخوردگى در بدنشان به خود درمانى م ی پردازند و با
مصرف آنتى بیوتیک به سرعت بخش یدن روند بهبودى بیمارى شان ام یدوارند غافل از آنکه ب ی شتر سرماخوردگى
ها عامل ویروسى دارند.
در واقع بیش از 200 نوع وی روس مسئول یت بروز ا ی ن بیمارى را در انواع مختلف بر عهده دارند و مهمتر آنکه
مصرف آنتى بیوتیک ه یچ تأثیرى بر روى ویروس نخواهد گذاشت مگر آنکه سرماخوردگى با عامل باکتر ی ایى باشد
که آن هم آنت ى بیوتیک مخصوص خود را نیاز دارد؛ در ضمن ا ی ن تشخ یص نی ز تنها توسط پزشک عملى است .
معذلک همزمان با مراجعه به پزشک و انجام دستورات او راه هاى د یگرى نی ز وجود دارند که در کاهش طول
مدت بیمارى تأثیر گذار هستند. توصیه هاى زیر از آن جمله اند:
در بدن به عنوان یک رفتگر و پاک کننده مواد مضر عمل مى کند. C ویتامین :

1 - مصرف ویتامین c
بر کاهش سرفه ، عطسه و د یگر علائم سرماخوردگى که در ر ی ه وجود دارند نی ز تأث یر گذار C در ضمن و یتامین
به م یزان حدود 10 درصد از تعداد روزهاى علائم دار C است. به طور کلى براسا س مطالعات انجام شده و یتامین
تنها استفاده از قرص هاى ش یمیایى آن نی ست بلکه C سرماخوردگى مى کاهد . البته منظور از مصرف و یتام ین
میوه جات و سبز یجات همچون انواع مرکبات، ک ی وى و همچن ین گوجه فرنگى منابع خوبى براى ای ن ویتام ین
را به شکل قرص، شربت و C محسوب مى شو ند. متخصصین پیشنهاد مى کنند در صورتى که قصد دارید ویتامین
یا هر محصول ش یمیایى د یگرى از این قب یل مصرف کن ید، این میزان حدود 1 گرم در روز کافى خواهد بود . حال
0 گرم شب / 0 گرم صبح و 5 / براى ا ین که سطح میزان این ویتامین را در بدن خود پایدار و یکنواخت نگه دار ی د 5
از آن استفاده کنید.
2- لباس گرم بپوش ید: پوشش گرم علاوه بر ا ین که بدن شما را در مقابل سرما محافظت مى کند، س ی ستم ایمنى
آن را به سوى مبارزه با عفونت سرماخوردگى جهت دار مى سازد.
3- تلقین مثبت کن ید: انرژى حاصل از تلق ین مثبت به طور مستق یم بر روى سیستم ایمنى بدن شما تأث یر گذاشته
و به درمان شما کمک مى کند. البته این تکنیک براى درمان بسیارى از بیمارى ها مورد استفاده قرار مى گیرد.
غافل نشو ید: بنا به تحق یقات انجام شده مصرف “روى” طول مدت سرماخوردگى را به نصف کاهش « روى »

4- از
مى دهد . در ضمن علائ م خشکى و تحر یک گلو را نیز مى کاهد. البته توجه داشته باش ید مصرف ب یش از 25 میلى
گرم روى در روز مى تواند ا یمنى بدن شما را آس یب رسانده و تهوع، استف راغ، سرگ یجه و حتى کم خونى پد ی د
تأثیر روى را بر بدن کم مى کند. « روى » با C آورد. قابل توجه آنکه مصرف همزمان ویتامین
5- استراحت کن ید و استرس را از خود دور کن ید: استراحت کافى تمام انرژى بدن شما را به سوى بهبودى سوق
مى دهد.
6- در خانه بمان ید: هرچه کمتر در معرض تغیی رات دما یى موجود م ی ان هواى داخل خانه و بی رون قرار بگ یری د،
روند بهبودى سر یع تر خواهد شد . در ضمن دوستان، همکاران و همکلاسى هایتان نی ز از ای ن که ب یمارى خود را
به آنها منتقل نخواهید کرد از شما ممنون خواهند شد.
7- راه برو ید: راه رفتن بسیار آرام و در محیطى مناسب به لحاظ دما، گردش خون را در بدن شما تقو ی ت کرده و
به سیستم بدنى تان براى مبارزه با عفونت کمک مى کند.
8- مایعات ز یاد بنوش ید: نوشیدن 6 تا 8 ل یوان آب، آبم یوه، چاى و یا مایعات شفاف دیگرى مانند ا ینها در روز آب
از دست رفته از بدن را جبران کرده و مواد مضرى را که ممکن است سبب تضع یف سیستم بدن شما شود خارج
مى کند.
9- سیگار نکش ید: سیگار کش یدن تحر یک گلوى شما را که در اثر سرماخوردگى پدی د آمده است، شدت مى بخشد .
همچنین در فعالیت داروهاى ضدعفونت تداخل ایجاد مى کند.
10 - آب نمک غرغره کن ید:با شست وشوى مکرر مجارى بینى و انتهاى حلق با آب نمک هم سبب ضدعفونى کردن
آن نواحى مى شو ید و هم گلودرد احتمالى شما را آرام تر مى کند . براى ا ی ن منظور در 250 میلى لیتر آب گرم
یک قاشق چاى خورى نمک بریزید.
11 - غذاى مناسب بخور ید: خوردن گوشت، فرآورده هاى ش یر و سبز یجات و می وه جات تازه و غذاهاى کم چرب
همواره توسط پزشکان در طول مدت بیمارى توصیه مى شوند.
نکته :
یک ویتامین اساس ی است و باعث افزا یش سلامت ی م ی شود و امکان C در ا ین مطلب شک ی ن یست که و یتامین
دارد که باعث کاهش دورة سرماخوردگ ی شود اما در درمان و جلوگ یری از سرماخوردگی تأث یر بسزا یی ندارد . در
برای مدت زمانی طولانی می تواند مضر باشد و می تواند باعث اسهال و C حقیقت مصرف یک دوره زیاد ویتامین
کاهش آب بدن در بزرگسالان و بچه ها شود و باعث نت ایج گمراه کننده و اشتباه در آزمای شات خون و ادرار شود .
م ی تواند دوره سرماخوردگ ی را کاهش دهد . ( Zinc) مدارک علم ی وجود دارند که قرص ها ی مکی دنی روی
تحقیقات پزشک ی نشان داده است اگر قرصها ی مکی دنی روی در طول 24 ساعت اول بروز علائم سرماخورد گی
مصرف شود م ی تواند دورة سرماخوردگ ی را بطور قابل توجه ی کاهش دهد . محققان بر ای ن باورند که رو ی از
ارتباط ویروس های سرماخوردگی و سلول های بدن جلوگیری می کند .
اما استفاده از قرصها ی روی از ایجاد سرماخوردگی و یا آنفولانزا جلوگیری نخواهد کرد و اگر این قرصها برای مدت
طولانی استفاده شود می تواند سیستم دفاعی بدن را ضعیف نماید و باعث افزایش کلسترول خون شود .
از آنجا یی که درمان خاص ی برای سرماخوردگ ی و آنفولانزا وجود ندارد جلوگ یری بهتر ین سلاح برا ی ای ن عوامل
ویروسی است .
شستن دستها و لمس نکردن صورت راه هایی ساده اما مؤثر برای جلوگیری از سرماخوردگی هستند.
یکی از عادت ها ی اشتباه ی که مردم دارند این است که در هنگام سرماخوردگ ی ی ا آنفولانزا دستمال ی را
که برا ی عطسه یا سرفه استفاده کرده اند در ج یب یا دست خود نگه می دارند و مجددأ آن را مورد استفاده
قرار م ی دهند این یک راه بسیار ساده ای است که عوامل بیماری دوباره به بدن انتقال یابند و بتوانند باعث
تشدید بیماری شوند . بیماران می باید دستمال مورد استفاده را فوراً پس از یکبار مصرف دور بیندازند .
یک اشتباه معمول د یگر آن است که با فشار , بینی خود را در یک دستمال تمیز می کنند . فشار هوا باعث
می شود که مقدار ی از ترشحات بینی که حاوی ویروسها و یا میکروبها هستند را به س ینوس ها ی زی ر چشم
انتقال دهد و باعث عفونت سینوسی شود.
از آنجایی که مراقبت و درمان پزشکی خاصی برای سرماخوردگی و آنفولانزا وجود ندارد بهترین راه
درمان استراحت و نوشیدن مایعات به مقدار زیاد است .
بسیاری از مردم سلامت خود را از آنفولانزا در طول چند روز بدست م ی آورند در صورت یکه سرماخوردگ ی
ممکن است به مدت یک یا دو هفته بطول انجامد . اگر نشانه های بیماری بدتر شوند و یا برا ی مدت طولا نی
ادامه یابند و یا علائم ی مانند تنگ ی نفس ، درد در قسمت قفسه س ینه ، تب ، استفراغ، احساس درد ز ی اد در
هنگام بلع یدن ، سرفه مداوم ، گرفتگ ی بینی و سردرد ظاهر شوند، مراجعه به پزشک تصم یم خوب و بجا یی
خواهد بود .